"Baba sana teşekkür ederim" başlıklı fıkra.
Baba! Bana öyle geliyor ki, ben seni bütün oğulların babalarını sevdiklerinden daha çok seviyorum.
...... Benimkisi başka türlü bir sevgi. Sen, bir kodaman, bir ileri gelen, bir büyük adam olmamakla, beni ne büyük felaketlerden kurtardın. Onun için sana teşekkür ederim.
...... Ya bir de zengin olsaydın! Senin adın söylenmeden benim adım olmazdı. Baba, sana teşekkür ederim!
( Nutuk Makinesi adlı kitaptan)
Sayfa 34 - NESİN YAYINEVİ 13. BASKIKitabı okudu
sosyal medya
‼️Sosyal Medya Neye Benziyor‼️
Şöyle bir arkadaşınız olduğunu düşünün... Birlikte otururken bir fıkra anlatıyor. Tam siz kahkahalarla gülecekken bağırarak şarkı söylemeye başlıyor. Siz "Ne oluyor yahu!" diye şaşıramadan bu sefer bir karikatür gösteriyor.
Siz karikatürü çözmeye çalışırken, SMA hastası bir çocuğun fotoğrafını uzatıyor hüzünlü bir şekilde. Gözleriniz hasta çocuğun yüzündeki çaresizliğe saplanıp kalmışken de müstehcen bir fotoğraf çıkarıp, arsız bir şekilde sırıtıyor. Ardından bir türkü patlatıp, hemen sonra bir hadisi şerif okuyor.
Böyle bir arkadaşla değil birkaç gün, birkaç saat bile vakit geçirseniz dengeniz bozulmaz mı?
Sosyal medya böyle bir arkadaş işte. Bu ilişkide kahkahalarımız da yarım hüzünlerimiz de...Paylaşımlar arasında ışık hızıyla ilerlerken duygusal reflekslerimiz köreliyor.
Yarım kalan kahkahaların üzerine maneviyat soslu acılar serpiliyor. Hüzün, daha insanın kalbine ulaşamadan eğlenceli bir şarkının nakaratında yok oluyor.
Sonuç?
Bazen arsız, çokça huysuz, oldukça ruhsuz ve kesinlikle güdümsüz bir yolculuğun sonunda insan yarım yamalak kalakalıyor.
(Alıntı)
İyi ki ölüm var Zeynep.
Hiçbir şey mutsuzluktan daha gülünç değildir..
Dünyadaki en gülünç şeydir o. Başlangıçta ona güleriz, yürekten güleriz. Ama hep aynıdır. Tıpkı sık sık anlatılan güzel bir fıkra gibi. Hep beğeniriz, ama artık ona gülmeyiz.
Sayfa 32
Hiçbir şey mutsuzluktan daha gülünç değildir, kabul ediyorum... Evet, evet! Dünyadaki en gülünç şeydir o. Başlangıçta ona güleriz, yürekten güleriz. Ama hep aynıdır. Tıpkı sık sık anlatılan güzel bir fıkra gibi. Hep beğeniriz, ama artık ona gülmeyiz.
Samuel Beckett
Bir Nasreddin Hoca Hayranı:
ABD'nin 28. başkanı Woodrow Wilson
ABD'nin 28. başkanı Woodrow Wilson'in, Nasreddin Hoca fıkralarını sık sık ABD'nin üst düzey yetkililerine anlattığı biliniyor. Özellikle anlattigi ise “Kuyuya Düsen Ay" fikrasidir. Fikra şöyle:
Bir gece Nasreddin Hoca evinin bahçesindeki kuyudan su almaya gider. Kuyuda ayın yansımasını görünce hanımına "kadın kadın, bana çabuk bir kanca getir, yoksa ay boğulup ölecek" diye bağırır. Hanımı kancayı getirir. Nasreddin Hoca kancayı kuyuya atar, çeker de çeker, ancak kuyudaki taşlardan birisine takılan kanca gelmez.
Ayın ağırlığından kancanın gelmediğini düşünen Hoca, "Galiba ayi tuttum" der. Hoca, kancanın ipini daha da guçlü çekince sonunda ip kopar, Hoca da sırt üstü düşüverir. Bu sırada gökyüzündeki ayı görünce sevinçle "Çok uğraştım ama zavallı ayı da kurtardım" der.
Wilson'in "Kuyuya Düsen Ay" fıkrasını, I. Dünya Savaşı sonrası düzenlenen Paris Barış Konferansı’nda dünyayı kurtarma ve barışı sağlamak çabalarını tarif etmek için söylediği biliniyor.