Unutmak kolay mı deme
Unutursun Mihribanım
Unutmak kolay mı deme
Unutursun Mihribanım
Oğlun kızın olsun hele
Unutursun unutursun Mihribanım
Zaman erir kelep kelep
Meyve dalda kalmıyor hep
Unutturur bir çok sebep
Unutursun Mihribanım
Yıllar sinene yaslanır
Hatıraların paslanır
Yıllar sinene yaslanır
Hatıraların paslanır
O deli gönül uslanır
Unutursun unutursun Mihribanım
Hayat böyle bu gemide
Eskiler yiter yenide
Beni değil kendini de
Unutursun Mihribanım
"İyi gitmeyen bir evliliği kurtarmak için çocuk yapmak; batmaya başlamış bir gemiye, yeni bir yolcu almaya benzer. Oysa her çocuk güvenli bir gemide yolculuk yapmayı hak eder." (Alıntı)
Siz de biliyorsunuz ki, hiçbirimizin anne ve babasını seçme hakkı olmadı. Umudu olmayacak bir gelecek için, masum bir ya da birkaç çocuğun da geleceğini mahvetmeyelim yeter!..
Sizleri derinden sarsacak 3 Film. Mutlaka izleyin.
Bana, Ben evde sıkılıyorum, film izlemek istiyorum, ama öyle bilindik aşk meşk ya da dünyayı kurtarmacalı olmasın mı diyorsunuz? Beni sarssın, etkilesin, düşündürsün, irkilmemi sağlasın mı diyorsun? Ama öyle NETFLIX falan yok ben de internette izleyebileceğim bi yerde olsun, izleyeceğim adreste paylaşılsın mı istiyorsun?
İşte tam sana göre 3
Gerçekte Yaşanmadı
Tebrikler, yeni bir hayat kazandınız
Makinelerin ve köprülerin şahitliğinde
Başka bir zaman ve başka bir yerde
Belki de buz gibi bir okyanusta
Cennete yakın, cehennemin dibinde
Bugün, yarın, dört gün önce
Baharatla dolu bir prenslik
Ya da gözleri açık bir yolda
Köşedeki boya dükkanında
Rüyanızdaki o kırmızı bankta
Televizyondaki o
özür dilerim... (sürpriz sonlu.) (=
beş sene önce 350 tl olan çeyrek altının 3.000 tl'ye doğru gitmemesini istediğim için özür dilerim.
beş sene önce 5 tl bandında olan benzin, mazotun 30 tl'ye doğru gitmemesini istediğim için özür dilerim.
2019 yılında 15-20 bin tl'ye şahin, doğan, uno tarzı bir araba alınırken bugün bu paraya bir elektrikli bisiklet alınabilmesine
Ben gidiyorum..
“Keşke bir gemide olsak” dedi. “Nereye gittiğimizi bilmeden denizin sonsuz maviliğinde kaybolsak. Başbaşa..” “Peki gemiyi kim kullanacak? Ne yiyip ne içeceğiz? Bu geminin mazotu hiç mi bitmeyecek? ” gibi mantık dışı sorularla kafasını kucalamak istemedim. Gemiye binmekten pek hoşlandığım söylenemezdi, ama gemiye binmemeyi seviyorum da diyemezdim. Bir süre kelime aradım. Sonra ‘keşke’ dedim. Çok sevdim keşkeyi, Yalan söylemiş olmazsın keşke dediğinde. Söylememiş de olmazsın. Hatta bir şey söylemiş bile olmazsın. Ama söylemişsindir de bir taraftan. Baştan savar bir temenniyle ağır başlı bir istek arasında nazlı nazlı salınan sihirli bir sözcük gibiydi keşke. “S*keyim gemisini, gel şurada birer oralet içip hiç konuşmadan gelip geçen insanlara bakalım” dedim sonra. Demez olaydım. Benimle hayal kurulmazmış. O an karar verdim, artık keşkeden başka laf etmeyecektim. “Ben gidiyorum” dedi. “Keşke” dedim. Kalsaydı yine keşke diyecektim. Anlamlı olup olmaması umurumda değildi. Çünkü anlamıştım, karşımızdaki insanlar, hatta en sevgililerimiz bile hayallerine yancı arıyorlardı sadece. Gemide de oralet içebiliriz deyip kalbimi fethedebilirdi isteseydi. Aklına bile gelmedi. Gelseydi. Keşke..