Kübra
@bir_calikusu
Mesleğine ve kitaplara meftun bir çalıkuşu.
instagram.com/_kitaplarca_?ig...
Öğretmen
Bursa
58 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaşamda, yaşam çizgilerinin kesiştiği noktalar vardır. Çoğu zaman fark edilmeden yanından geçip gideriz. Bazen hiç umulmadık bir yerde, umulmadik biri tarafindan fark edildiğinde, yaşam çizgisi kesişen kişi veya kişilerin yaşamsal süreçlerine, birer dokunuş yapılmış gibi rutinden çıkarak çalışmaya başlar. İşte tam bu noktada alınan kararlar, kişiyi veya kişileri bağladığı gibi çalışmaya başlayan yaşam çizgisi bir bütün olan evreni de etkisine almıştır.
Sayfa 156Kitabı okuyor
Yaşamda var olmak için bir başkasının sana değer yüklenmesine gerek yoktu aslında. Önce kendi değerini senin var etmen gerekiyordu.
Sayfa 106Kitabı okuyor
Belki de pırıl pırıl gökkuşağını görmek için önce yağmuru yaşamak gerekiyordu...
Sayfa 81Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
İdealler yıldızlar gibidir. Onları tutmak mümkün olmaz ama karanlık gecelerde yolumuza onlar rehberlik ederler...
Sayfa 59Kitabı okuyor
Sebebi her ne olursa olsun, dünya üzerinde acının artmasını dileyemezsiniz. Acı için
tek bir şey dileyebilirsiniz: O da acının dinmesi. Dünyadaki hiçbir şey fiziksel acı kadar kötü değildir. Acı karşısında kahramanlık yok, kahramanlık yok...
Sayfa 242Kitabı okudu
Her insanın kendisi için kaygılanarak değil, sevgiyle yaşadığını öğrendim.
Sayfa 26 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ekmek pahalı, emek ucuzdu.
Sayfa 2 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette.
Sayfa 99 - Can yayınlarıKitabı okudu
İnsan eninde sonunda her şeye alışır.
Sayfa 72 - Can yayınlarıKitabı okudu
İnsan kaderin karşısındaki çaresizliğini gizlemek uğruna tesadüf diye bir kelime uydurdu. Asıl gizlemek istediği iradesinin zayıflığından doğan acıydı. Beklenmedik her karşılaşma insanı bir diğer büyük karşılaşmaya hazırlamak içindir belki de. Rastlantı gibi görünen bu çarpışmalar, kaderin büyük zincirinin halkalarıdır ve mühim olan insanı bekleyen o son yüzleşmeye hazır olmaktır.
Sayfa 157 - Doğan KitapKitabı okudu
Zamanın dengesiz sıçrayışlarına hapsolmuștum, bu sıçrayışlar duygusal dengemi mahvetmişti, şimdiyle geçmiș arasındaki kalın düğümlerden kurtulamıyordum, oysa dünün ve yarının bir önemi yoktu; dün başka yerdeydim, yarın da hiç ummadığım bir yerde gözümü açabilirdim, șimdi güçlü olabilirsem üstesinden gelebilirdim.
Sayfa 144 - Doğan KitapKitabı okudu
Başlayan her şey biter. Yaşamın hem en umutlu hem de en trajik döngüsüydü bu.
Sayfa 132 - Doğan KitapKitabı okudu
Kader bizi bir yere çağırdığında buna karşı koyacak gücümüz kalmıyordu ve genellikle gitmeyi arzu etmediğimiz yerlere yazgımızın zoruyla gidiyorduk. Gerçekten böyle miydi. Yoksa arzularımızın peşinden gittiğimiz halde, sonunda acılarla karşılaşınca, sırf suçu üzerimizden atmak için bizi oraya kaderin çağırdığını mı iddia ediyorduk?
Sayfa 107 - Doğan KitapKitabı okudu
Muhakkak size de olmuştur, insan bazen kaybolur. Benim de başıma geldi.Kendimi aramaya başladım. Çok yere bakındım, nereye gittiysem nafile. Son çare aynalara sığındım. Kendimi bulabilmek için aynalarla doldurdum evimi. Aslına bakarsanız kendini bulabilmek için başka yere bakmak acizliktir. Bunu itiraf etmekte bir beis yok. Keşke yeteri kadar gücüm ve cesaretim olsaydı da içime bakabilseydim. Tabii görebilecek bir göze, anlayabilecek bir kalbe ihtiyaç var, onu da zamanla öğreniyor insan.
Sayfa 104 - Doğan KitapKitabı okudu
Bu dünyada değiştirebileceğimiz ve değiştiremeyeceğimiz şeyler vardı.
Ve en acıklısı șu ki: Ben ikisini hep birbirine karıştırıyordum.
Gitmek o kadar da kolay değildi.
Sayfa 100 - Doğan KitapKitabı okudu