II. Dünya Savaşı yılları, vahşetin merkezi o toplama kampları... Ne kitaplar yazıldı, ne filmler yapıldı ama hiçbiri bu acıyı yaşayan biri kadar anlatamaz. Ben de bu kitaba baktığım zaman yalnızca acı çeken insanları gördüm.
Acı... Kitabı tek kelimeyle anlatacak olsam kuşkusuz bu kelimeyi seçerdim! Ne çok acı var... Açlığın acısı, Sevdiğini kaybetmenin, evladını yitirmenin acısı, Hayatındaki insanlardan haber alamamanın verdiği acı, Onurunu yitirmenin acısı...
Kitap: Üç bölümden meydana geliyor. Frankl aynı zamanda Logoterapi'nin de kurucusu.
Birinci bölüm: Kamp anılarına dair yaşadıkları.
İkinci bölüm: Logoterapi, kavramlar, psikanalizden farkı gibi konuları ele alıyor.
Üçüncü bölüm:Trajik bir iyimserlik tartışması...Bir nevii eserin sonucu.
'Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acıda bir anlam bulmaktır.'' (syf11)
''Uyku bize birkaç saatliğine acıdan kaçış ve unutuş getirdi.'' (syf 31)
''İnsanı en çok yaralayan şey; fiziksel acı değil, haksızlığın, mantıksızlığın verdiği ruhsal ıztıraptır.''(syf 38)
Kesinlikle okumalısınız, KESİNLİKLE.
