Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
İlknur A
İlknur A
@birokuyananne
44 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kitapta Fugui isimli aslında çok zengin olarak doğmuş bir adamın hikayesini okuyoruz. Aile servetinin yanı sıra ailesindeki herkesi de kaybeden Fugui’nin yaşamı beni oldukça etkiledi. Başlarda ona çok fazla kızmış olsam da hikayesinin sonlarına geldiğimde ona çok üzüldüğümü fark ettim. Bence başına gelenler bu dünya’da bir insanın başına gelebilecek en korkunç şeyler…
Mao dönemi ve Çin Kültür Devrimi sırasında halkın yaşadıkları, yeni komün hayatının başlarına getirdiği olumlu olumsuz değişiklikler ve insanların hayatta kalma çabasının son derece sade anlatılmasını çok sevdim. Yaşanan bu hayatta kalma mücadelesi bence sizide çok etkileyecek. Okumayanlar için kesinlikle tavsiyemdir.
Bitireli bir kaç gün oluyor ama aklımda bir türlü toparlayamadım nelerinden bahsetsem diye. Çünkü tam manasıyla anlatmaya kalksam instagramın verdiği kelimeler yetmeyecek, bazı şeylerden bahsetmesemde hiç olmayacakmış gibi geliyor. Ama hakkında neler yazsamda yinede az kalıcak…
Öncelikle değinmek istediğim konu yazar. Kafalarda hiçbir soru işareti bırakmamacasına çalışmış. Kitabın sonunda ekler başlığı adı altında bir bölüm oluşturmuş ve herşeyi en ince ayrıntısına kadar açıklamış. Kullandığı kelimelerden tutunda, anlattığı karakterlerin soyağacına kadar. O dönemde, bu türde ve böyle açıklayıcı, ayrıntılı ve sade dille yazılmış üstelik bu kadar uzun olan tek romandır sanırım. Kendisini kesinlikle en içden dileklerimle tebrik ediyorum.
Birazda konusuna değinmek istiyorum.
Dune, Arrakis diyede bilinen bir çöl gezegeni. Arrakis ‘baharat’ adı verilen bir çeşit uyuşturucunun çıkarıldığı tek gezegen ve bu baharat için herşeylerini vermeye hazır bir çok hanedan mevcut. Padişah İmparator’un isteğiyle Atreides Hanedanı bu gezegeni yönetmekle görevlendirilir. Padişahın bu kararından hoşnutsuz olan Harkonnen Hanedanı ise çok geçmeden herşeyi alt üst edecektir.
Bir diğer önemli grup ise Fremenler. Çölün gizli savaşcıları harekete geçmek için rivayet edilen Kuisatz Haderah’dan bir işaret beklemektedir. Ortalığı toz duman edecek ve herşeyi değiştirecek yegane kişi Atreides Hanedanı’nın genç varisi Paul Atreides midir?
Bence cevabı merak edilecek bir soru.
Ben bilimkurgu severim, ama akıcı ve anlaşılır olsun, herşeyiyle düşünülmüş, hareketli ve merak uyandırıcı olsun diyorsanız 6 kitaptan oluşan bu seri tam size göre.
Yazar bu kitabında Sicilya’da kurulu Elymian Krallığı’nın prensesi Nausikaa’nın anlatımıyla, Homeros’un büyük destanı Odysessia’yı farklı bir bakış açısından tekrar yorumluyor.
Elym Kralının 4 oğlu,1’de kızı vardır. İkinci oğlu eşiyle kavga eder ve gece vakti evden çıkıp denize açılır. Uzun vakitler geçer ama prensden hiçbir haber gelmez. Bunun üzerine Kral’da oğlunu aramak için denize açılınca ortalık karışır. Çok uzun zamandır prensesle evlenmek için yarışan taliplileri de bu durumdan faydalanarak saraya doluşur ve oradan ayrılmazlar. Prenses hem bu karmaşadan kurtulmak için çabalarken bir yandan da epik bir roman yazma hayalinin peşindedir. Nausikaa hem ailesinin canını hemde istemediği taliplerinden kurtulmayı başarabilecek mi dersiniz?
Bolca Yunan Tanrısı ve Yunan Destanı içeren kitabın hikayesini ve anlatımını sevdim. Biraz bocaladığım kısmı ise kitapta çok fazla karakter olması ve bu karakterlerin hem telaffuzu hem akılda tutması zor olan Yunan isimleri yine de sevdiğim modern klasikler arasına girdi diyebilirim.
Okur Takip Önerileri
Uzun yıllardır takip ettiğim, severek ve nefessiz okuduğum yazarların başında gelir Grange. Tarzını, ayrıntılarını ve sürükleyiciliğini çok seviyorum.
Bu kitabına da Fransa’da gerçekleşen ilginç bir cinayetle başlıyor. Biraz takıntılı, karanlık bir geçmişe sahip dedektif Corso olayı çözümlemek için vakanın başına getirilince de olaylar karışıyor.
Öldürülen striptizci kızlar, sapkın alışkanlıklar, çokca sadomazoşizm içeren kitabın ortalarında tamam herşey çözüldü hissiyatı uyandırıp ters köşeyle hızlıca devam eden ilginç bir kitapdı. Çoğu zaman Corso’nun beceriksizliğinin beni delirttiğinide eklemeden geçemiycem.
Grange kitaplarını okuyanlar bilir, akıcılığı çok iyi olan kitaplardır. Fakat bu kitapta yer yer sıkan ve uzayan satırlar vardı.Tabi bunun yanında nefessiz okuyacağınız bölümlerde çokca mevcut. Bugüne kadar en uzun sürede okuduğum kitabı oldu diyebilirim. Yinede Grange’ın yeri farklıdır bende asla toz konduramam. Ama diyebilirim ki kesinlikle Grange’la tanışma kitabınız olmasın.
Düz yazı, serbest nazım, haiku şiirleri ve illüstrasyonların birleşimiyle oluşan Kağıttan Son Turna Kuşu kitabı unutulması güç ve oldukça hüzünlü bir hayatta kalma hikâyesi.
Mizuki'nin büyükbabasının uzun zamandır gizlediği bir sıkıntısı vardır. Büyükbaba Ichiro’nun sıkıntısı ergenlik çağında yaşadığı Hiroşima'ya nükleer bombanın atıldığı günde gizlidir. Mizuki büyükbabasının sıkıntısını öğrenmek için ısrar eder ve kitabımız büyükbabanın öyküsüyle devam eder.
Bir Japon efsanesine göre, kâğıttan bin tane turna kuşu katlama sabrını gösterenlerin dilekleri gerçek olurmuş. Bu zamana kadar 999 tane yapan Ichiro, yapması gereken son turna kuşunu tamamladığında her şey yoluna girecek mi?
Bir kaç sene önce gişe rekorları kıran “Ayla” filmi vardı, bende fazlaca onu çağrıştırdı. Güzel ve hüzünlü bir kitaptı, ben sevdim.
Kitap bir mahkeme salonunda başlıyor. Ortada işlenmiş bir cinayet var. Suçlu olarak da öldürülen adamın karısı ve onun aşığı olduğu iddia edilen bir genç var. Peki ya suçlu gerçekten kadın mı? Yoksa tetiği çeken genç aşık mı?
3 bölümden oluşan kitabın her bir bölümünü farklı bir karakterin ağzından okuyoruz. İlk iki bölüm bilinç akışı şeklinde yazmış, son bölüm ise normal.
Sanırım bilinç akışı tekniğinde yazılmış okuduğum ilk kitapdı. Ve bana okuması güç ve keyifsiz geldi. Belirli kısımlarda tecavüz sahneleri var rahatsız etti diyebilirim. Hatta daha üstü kapalı geçilebilir
miydi acaba diye düşünmedim değil. Bunların dışında sevmediğim birşey olmadı.
Konusu gerçek bir hayat hikayesinden uyarlamaymış. Düşünmesi bile tüyler ürpertici bence. Bir laf vardır ya ‘kadının adı yok’ diye bir kez daha gözler önüne seriyor bu kitap bunu. İzlemek isteyenler için kitapla aynı ismi taşıyan birde filmi mevcut.
Not olarak da bilmeyenler vardır belki açıklamak isterim. Bilinç akışı tekniği karakterlerin zihninden geçenleri seri bir şekilde ara vermeden, belli bir sıralamaya sokmaya gerek duymayan, çoğu zaman herhangi bir noktalama işareti vs kullanmadan, aktarmaya çalıştığı edebi anlatım tekniğidir.
Kitap kimliği kim olduğu açıklanmayan karakterin okuduğu tarih kitaplarında gördüğü ‘Bakü’ kod adlı ünlü direnişciyi tanıyıp takip etmesi ile başlıyor. Bir yerde yakaladığı yaşlı adamı hikayesini anlatması için ikna ediyor ve sonrasında Bakü’nün hikayesini dinliyoruz.
Osmanlı hanedanlığından bir baba ve Yahudi bir annenin oğlu olan İsyan Kitapdar namı değer Bakü’nün hikayesini ben beğendim. İçinde bolca tarih, birazcık aşk, hüzün ve çokca sinirleneceğiniz durumu bulabilirsiniz.
Çok muhteşemdi, mükemmeldi diyeceğim bir kitap değildi lakin kendine has bir çekiciliği bir sürükleyiciliği vardı. Zaten 180 sayfalık ince bir kitap resmen elimden bırakamadan merakla iki günde bitirdim. Ben sevdim ve çoğu kişininde benimle aynı görüşte olacağına inanarak tavsiye ediyorum.
Prof. Dr. Cihan Piyadeoğlu’ndan Büyük Selçukluların, kurucularının dedesi olan Selçuk ile başlayan ve Sencer’in ölümüyle sonlanan tarihi ayrıntılı bir şekilde okuyoruz.
Ben tarih kitapları alırken genelde anektodlu, fotoğraflı ve minyatürlü olanları tercih ediyorum okumasının daha kolay olması açısından. Bu kitapda bunlar yok malesef ama çoğu tarih kitabında rastladığımız sıkıcı anlatım ve bilmediğimiz kelimelerle dolu uzun paragraflarda yok. Demem o ki eğer tarihe meraklıysanız ve Selçuklu tarihini tek bir kitapta, uzmanından okumak isterseniz tavsiyemdir.
Son olarak eklemek istediğim şey bu kitapla bir kez daha gördüm ki biz Türkler çok ama çok güçlüyüz, tüm dünya’ya hakim olabilecekken taht savaşları, ayaklanmalar gibi iç sorunlarla uğraşmaktan fetihlere ve yeni diğer şeylere yeterince fırsat bulamamışız.
Kitabın ana karakteri Brown’un diğer kitaplarından da tanıdığımız ve sevdiğimiz Robert Langdon.
Langdon'un Harvard'daki eski öğrencilerinden biri olan ünlü dahi Edmond Kirsch’ün “Nereden geldik? ve Nereye gidiyoruz?” Sorularının cevabını bulduğu ve bunu özel bir etkinlike tüm dünyaya duyuracağı gün başlıyor herşey.
Etkinlikte beklenmedik olayların tam ortasında kendini buluyor Robert Langdon. Kirsch’ün buluşunu ilk olarak Müslüman, Yahudi ve Hristiyan üç din adamıyla paylaştığı bilgisini alıncada herşey iyice sarpa sarıyor. Bundan sonrası bol bol kaçmaca kovalamaca, İspanya kraliyet ailesi, teknoloji ve yapay zeka içeriyor.
Son 100 sayfasına kadar soluksuz okudum diyebilirim. Kitap daha ilk sayfalarından bir merak dalgasının içine alıyor ve tempoyu düşürmeden peşinden sürüklüyor. Peki neden son 100e kadar dedim? Çünkü Nereden geldik? Nereye gidiyoruz? sorularına verdiği cevaplar beni pek tatmin etmedi.
Kitap hakkında konuşulacak ve tartışılacak o kadar çok konu ve söz var ki yazmakla bitmez. O yüzden bence kesinlikle okumalısınız.
Romantik ve aşk hikayeleri anlatan kitaplardan pek hoşlanmam ama arada bir kafa dağıtmak için tercih ederim.
Bu kitapda bu mecrada pek sık karşılaştığımız popüler kitap diye adlandırabileceğim, göz aşinalığım oldukça fazla olan bir kitapdı. Bu yüzden konusuna bile bakmadan aldım. Soluklanmak istediğim bir anda başladım ve bitirmem 2 günümü aldı.
Kanserli 2 gencin çok kısa süren aşk hikayelerinin anlatıldığı bu kitabın sonunu şaşkınlık ve gözyaşı içerisinde bitirdim. Şaşkınlık dedim çünkü sonlara doğru beklemediğimiz yerden vurdu yazar bizi.
Monoton olmayan, oldukça akıcı ve güzel bir hikayeydi. Türü sevenlere yada soluklanmak isteyenlere tavsiyemdir.
Kitaba adını veren “Yenilmez”, bir uzay gemisinin adıdır. Geminin görevi, Regis 3 isimli gezegene inip kendinden birkaç yıl önce bu gezegene gelmiş ve inişinden sonra bir daha haber alınamamış Kondor gemisinin akıbeti hakkında bilgi toplamakdır.
Regis 3, birçok yönüyle Dünya’yı andırmasına rağmen kara parçalarında yaşam bulunmamaktadır. Gruplara ayrılan Yenilmez ekibinin bir kısmı Kondor’dan kalan kalıntılar, bir kısmı okuyanusta yaşayan ilginç canlılar diğer kısmı ise yerleşim yerine benzeyen harabeler bulup bunları araştırmaya başlar.
Ta ki hiç akıllarına gelmeyecek farklı bir grupla karşılaşıp işler sarpa sarmaya başlayıncaya dek.
Bilimin sınırlarından, insanlığın içgüdülerine, esrarengiz canlılardan, makinelerin zekasına dek oldukça geniş bir konu aralığına değinilen kitapda yazıldığı tarihte göz önüne alınırsa yazara şapka çıkarmamak elde değil.
Yenilmez ismini verdiği gemisiyle de güzel bir ironi yapmış gibi duruyor.
Çok sevdiğim söylenemez ama ters köşelerde dolu güzel bir klasikti diyebilirim.
Serinin kitabı ilk çıktığında ben lise’ye yeni başlamıştım. Tesadüfen almış ve serinin diğer kitaplarını 4 gözle beklemiştim. Derken peşine filmler geldi hepsini çıkar çıkmaz sinemada izlemiştim gençlik işte
Gece Yarısı Güneşi ilk çıktığında gereksiz bulmuştum. Ama baktım merakıma engel olamıyorum alayım dedim.
İnsan kız ve vampir oğlanın aşkını bu seferde vampirin ağzından okuyoruz ama ne okumak.
Kitabı okuduktan sonra asıl soğuk nevalenin Bella olduğunu düşündüm. Edward’ın duyguları öyle yoğun, öyle içten ki…
Yinede filmi ve kitabı Bella’nın ağzından takip etmemize sevindim. Çünkü misal Bella’dan 1 sayfa da okumuduğuz bir duyguyu Edward da 3 sayfaya sığdıramıyoruz öyle bir yoğunluk. Kısacası biraz gereksiz uzatılmış buldum.
Ama gençlik aşklarımız tartışılmaz değil mi.
En azından bir süreliğine okuduğum ve okuyacağım tek Mine Söğüt kitabı olan Deli Kadın Hikayeleri’nden biraz bahsetmek istiyorum.
Neden mi bu kadar iddialı konuştum. Çünkü sevmedim ve sevemeyeceğiminde farkındayım.
Kitap biribirinden farklı, çoğu zaman başrolü kadın olsada zaman zaman erkek ve çocuk da olan farklı farklı kişilerin öykülerinden oluşuyor. Öyküler genelde yalnızlık, kadınlık, taciz ve tecavüz, ensest, bunalımlar, ruhsal çöküntüler gibi konular üzerine.
Kitabın en sevemediğim iki noktasından biri resimleri. Oldukça anlamlı olsalarda ürkütücü ve çirkinler bence. Bir diğer sevemediğim nokta ise anlatım şekli. Konular oldukça etkileyici ve çarpıcı olsa da beni anlatım şekliyle kendine bağlayamadı ve sıkılmama neden oldu.
Genel olarak görüşüm sadece işlediği konuların ilgi çekici olduğu, bana herhangi birşey kattığını düşünmüyorum.
En başta itiraf etmeliyim ki Türk Edebiyatı’na karşı önyargılıyım. Bir kaç denemem oldu ve bir kaç sebepden dolayı sevemedim.
Bir süre önce de Sabahattin Ali’den İçimizdeki Şeytan’ı okudum ve sevdim, dedim ki bir Sabahattin Ali kitabı daha denemeliyim. Ondan sonra ki ilk alışverişimde Kuyucaklı Yusuf’u aldım ama itiraf ediyorum ki bir süre elim ona hiç gitmedi.
Kitabı bitirdikten sonra da keşke daha önce okusaydım duygusunu yaşadım.
En başta betimlemelerini, dilini ve acıklı hikayesini oldukça sevdim.
Kitabın en başında hem öksüz hem yetim kalan Yusuf’un hikayesinin sonunda gözyaşlarınızı tutamayacağınıza eminim.
Bence kesinlikle bir şans vermelisiniz.
Kişisel gelişim kitaplarının bana kattıklarını çok seviyorum ama okumakta biraz zorlanıyorum.
Ne kadar zorlansamda bellirli sıklıklarda okumaya çalışıyorum.
Kitap alışverişi yaparken Var Mısın? isimli bu kitapla karşılaşınca fark ettim ki ben Doğan Cüceloğlu hiç okumamışım. Ve o dakika hemen satın aldım. İyi ki de almışım.
Cüceloğlu’nun kendi hayatından anektodlarla süslediği sade ve açıklayıcı anlatımını ve kitabın sonunda bıraktığı kitap, film ve müzik önerilerini çok sevdim.
Sevemediğim tek yanı soru cevap şeklinde ilerleyen bir kitap olmasıydı. Bu şekilde ilerlemeyen bir kitabını daha okumak istiyorum Doğan hocanın hatta tavsiyeniz varsa alırım.
Kitaptan sevdiğim bir kaç alıntıyı da sizin için buraya bırakıyorum.
* Bu ülkede içindeki çocuk utanca boğulmuş ve bunalmış o kadar insan var ki! Ben onlara “yetişkin çocuklar” diyorum. İçi çocuk ama bedenen yetişkin... Bunlar kötü insanlar değiller ama her türlü kötülüğü de yapabilirler.
* Ne kendini ne de olayları yargıla! Ne alkışlayıp böbürlen ne de kendini kötüle. Nehir akıyor, sen o akışın farkında olmaya devam et.
* Evlenirken şu gerçeği hiç unutmamak gerek; hayat ekibinin en önemli üyesi insanın eşidir. Kişi ya bunun farkına varır ya da hayat kafasına vura vura farkına vardırır.
* İlk değer “bireyin kutsallığı”. Her bir kişinin yaşı, cinsiyeti, statüsünden bağımsız bir biçimde kutsal olduğunu kabul etmeden ailede sağlıklı bir ortam oluşturamazsın.
Jane Austen’den okuduğum son kitap aslında yayınlanmış ilk kitabı Akıl ve Tutku oldu. Daha önce Gurur ve Önyarı ve Emma isimli kitaplarını okumuş sevmiştim ama bu kitabını pek sevemedim.
Öncelikle söylemek isterim ki Austen çok iyi bir betimleyici. Mekanları, kişileri o kadar iyi betimlemiş ki gözünüzün önünde rahatlıkla canlandırabiliyorsunuz.
Elinor ve Marianne kardeşlerin aşk hayatını okuduğumuz bu hikayede üzüntülerini, sevinçlerini adeta onlarla beraber yaşıyorsunuz. Bence hikayenin benide olumsuz anlamda çok etkileyen kısmı oldukça yavaş ilerlemesi ve çok fazla hüzün olması.
Önceki iki kitabının filmi olduğunu bildiğimden baktım, bu kitabınında 1995 yapımı Türkçeye Aşk ve Yaşam diye çevrilmiş bir yapımı varmış. Ama kitabı çok sevemediğimden izlemedim.
Yazarı seven ve kalemine aşina olanların sevebileceği, ilk okuyanların sıkılabileceği bir eser diye düşünüyorum.
Sonunda okumayı neden ertelemişim ben hep dediğim, güzel mi güzel bir eser İnsan Neyle Yaşar? dan bahsetmek istiyorum bugün size.
Tolstoy’dan okuduğum ikinci eser olan bu kitap 6 minik hikayeden oluşuyor. Birbirinden ibretlik bu güzel hikayeler bir çırpıda okuyabileceğiniz, sade bir dille yazılmış.
Sevgi, inanç, insanlık sorunları, açgözlülük gibi bir çok konuya ustalıkla dikkat çeken eser kesinlikle tavsiyemdir.
En çok kitaba ismini veren hikayeyi beğensemde, İnsana Çok Toprak Gerekir mi? isimli hikayeden de çok etkilendiğimi söylemeden geçemiycem.
Markus Zusak’dan okuduğum ilk kitap olan Kitap Hırsızı 2005 yılında yayınlanmış, pek çok ödül kazanmış ve 230 hafta boyunca New York Times en çok satanlar listesinde yer almış.
2013 yılında ise The Book Thief ismiyle sinemaya aktarılmış.
2. Dünya savaşı sırasında Nazi Almanyası’nda babası, annesi ve erkek kardeşini kaybeden Liesel’in hikayesini okuyoruz. Hans ve Rosa çiftinin yanına evlatlık verilmesiyle başlayan hikayesi yoksulluk, yahudi düşmanlığı ve zorlu savaş şartlarıyla oldukça çetin geçiyor. Evlerine sığınan Max ve Rudy ise tek gerçek dostları…
Sonunda gözyaşlarımı tutamadığım bu kitabı olduça sevdim.
3. bir ağızdan okuduğumuz kitabın anlatıcısı da tüylerinizi ürpertecek cinsten.
Oldukça akıcı bir dili olan bu kitabın en az hoşlandığım yeri ise anlatım şekli ama zamanla onada alışıyorsunuz.
Bence kitaplığınızda olması gereken eserlerden birtanesi.
Birbirlerinden habersiz dünya’nın üç farklı ülkesinden üç farklı kadının hikayesi olan Saç Örgüsü’nü ben çok sevdim.
Bu kadınlardan ilki Smita. Hindistan’ın ücra köylerinden birinde yaşayan ve kast sisteminin en alt tabakasında bulunan bu kadının mesleği çıplak elle insan dışkısı toplamak. Tek isteği ise kızının da aynı kaderi yaşamasına mani olmak.
İkincisi İtalya’dan Gulia. Aile yadigarı atölye de çalışan bu genç kadın babasının ani ölümü ile batmak üzeri atölye ve borçlarla karşı karşıya kalıyor. Tek isteği ise bu durumu tersine çevirebilmek.
Üçüncüsü ise Kanada’dan başarılı ve tanınmış avukat Sarah. Sarah üç çocuklu, başarılı, hırslı ve azimli bu yüzden istediği terfi çok yakın. Ama ummadık anda kötü bir engelle karşılaşır.
Bu üç kadın önlerine çıkan engelleri aşıp isteklerine kavuşabilecekler mi? Peki ya başlarına daha neler gelecek?
Soruların cevabını merak ettiyseniz seveceğiniz bir kitap kesinlikle.
Beni en çokda kitabın sonunda dolaylı yoldan olsabile üçünün buluşması etkiledi.
Yazardan okuduğum ilk kitap olan Yetim Koleksiyoncusu bende keşke filmi yapılsa da izlesek duygusunu uyandıran bir eser oldu.
1918 yılında dünya nüfusunun üçde birini etkileyen bir pandeminin başlangıcında başlıyor hikayemiz. Bu son derece ölümcül grip salgınının yol açtığı ölümleri, açlığı, sefaleti ve acımasızlığı tüm gerçekliğiyle gözler önüne seriyor.
Kahramanımız Pia’da bu virüsün ortasında kalmış 13 yaşında bir çocuk daha. Virüsün onun omuzlarına yüklediği sorumluluğu, vicdan azabını ve kederi okurken yer yer gözyaşlarınızı tutamayacağınıza eminim.Pia’nın hikayesini elim kalbimde okudum desem yeridir.
O dönemde gerçekten yaşanmış pandemiden ve olaylardan yola çıkarak kurgulanmış bu hikaye şu zaman ki durumumuza bile şükür dedirtecek cinsden. Çünkü o dönemde sağlık personelinin ve hastanelerin yetersizliği, hızla ilerleyen hastalık ve daha bir çok sebepten sokaklar ve evler çürümeye terk edilmiş cesetlerle, anasız babasız kalan yetimlerle , aniden yığılıp kalan insanlarla doluymuş.
Kitabın yayımlanma senesi olan 2020 de bir pandemiye denk gelmesi çok manidar bence.
Dram olsa da asla sıkmayacak, bence oldukça sürükleyici bu hüzünlü hikaye tavsiyemdir.
Jack London kalemini sevdiğim yazarlardan birisi Martin Eden’ide geçde olsa okuduğum için çok mutluyum. Her bir köşesini anlatasım var umarım fazlaca ileri gitmeden yorumlayabilirim.
Martin Eden genç, güçlü ve yakışıklı bir denizci. Gemilerde çalışıp kazandığı parayla bir süre geçindikten sonra, parası bitince tekrar gemiye dönen türden. Böyle
Kimberley Freeman’dan okuduğum ilk kitap Kır Çiçeği Tepesi oldu. Bana çokca Sarah Jio kitaplarını anımsattı. Ondan alışık olduğum bir günümüzden, bir geçmişden hikayenin orta noktada kesişmesini bu kitapda da gördüm.
Emma’nın hayatı büyükannesi Beattie’den kalan eski çiftliği Kır Çiçeği Tepesi ile değişiyor. Bir yandan Emma’nın hayatını, çiftlikle ne yapmak istediğine karar vermeye çalışmasını okurken diğer yandan büyükannesi Beattie’nin genç kızlığından ölümüne kadar başına gelen tüm talihsizlikleri ve başarısını okuyoruz.
Başlarda Emma’ya çok sinir olsamda sonlarda toparladığını düşünüyorum. Beattie’nin hayatına da bir yandan üzülürken bir yandan oldukça şaşırdım.
Kalın gibi gözüksede kolay okunan ve sürükleyen bir dili ve hikayesi vardı. Kafamda sadece bir soru işareti kaldı o mektubu annesine Lucy kendi isteğiyle mi yazmıştı?
Onun dışında herşey gayet iyiydi. Bu tarzı sevenlerin kesinlikle hoşlanacağı bir kitapdı.
Fahrenheit 451 ile tanıştığım Ray Bradbury’ye Mars Yıllıkları ile bir kez daha hayran oldum.
1950’li yıllarda yazılmış bu roman dönemi de göz önüne alınınca, aldığı tüm ödülleri sonuna hak ediyor. Yazarı hakkında da bilimkurgunun “iyi edebiyat” da olabileceğini kanıtlayan ilk yazar deniyor ve bence bu konuda da çok haklılar.
Atom savaşlarının gölgesinde kalmış insanlığın Dünya’yı terk edip Mars’ta koloni kurmaya karar vermesi ile başlıyor kitabımız. Fakat ilk roketlerin gitmesiyle evrende yalnız olmadığımız anlaşılıyor. Üstelik Marslılar şekil değiştirebilen, zihin okuyabilen oldukça zeki ve gelişmiş canlılar. Peki Marslılar bu istenmeyen ziyaretçilerin gezegenlerine yerleşmelerine ne tepki verdi?
Kitabın arkasında Uzaylı dediklerimiz Dünya’dakiler mi yoksa Mars’takiler mi? İnsaniyet yalnızca insanlara mı özgü? diye çok da güzel bir soru sormuşlar.
Bence insan muhteşem bir varlıkken, hırsları, bencillikleri ve bunun gibi kötü özellikleri yüzünden gittiği yerlere felaketi ve yıkımı götüren acımasız bir varlığa dönüşmüştür. Bu kitapda bunu kanıtlar niteliktedir.
Amin Maalouf’dan okuduğum ilk kitap oldu Semerkant ve kesinlikle de son olmayacağına karar verdim.
Kitap Ömer Hayyam’ın Rubaiyat’ını nasıl yazmaya başladığından başlayıp, ondan yüzlerce sene sonra hangi ellerde dolaştığını, başına neler geldiğini tek tek ayrıntısıyla anlatıyor.
Birbirinin devamı niteliğinde 4 bölümden oluşan kitabın Ömer Hayyam, Nizamülmülk ve Hasan Sabbah’ı anlatan bölümleri çok net harikaydı diyebilirim. Ama sonlara doğru İran’ın tarihinin anlatıldığı bölümlerde biraz sıkıldığımıda eklemekte bir sakınca görmüyorum.
Bazı okurlarda tarih kitabı sıkıcıdır düşüncesi vardır. Bence bu onların bile sıkılmadan okuyabileceği bir dönem kitabı. Üstelik bende kitapta geçen bazı isimlerin mesela Nizamülmülk, Terken Hatun gibi dönemlerini araştırma ve öğrenme merakı uyandırdı.
Kısacası ben yazarın kitabını ve kalemini çok beğendim kesinlikle tavsiyemdir.
Kitap hakkında bir kadının uyanışı, kendi ayakları üzerinde durarak bireyselliğini ilan edişini anlatıyor deniyor ve bu kitapla Chopin’in kadınların özgürleşmesine verdiği önemle feminist edebiyatçılara öncülük ettiği söyleniyor.
Bence de bu söylentilerin hepsini hak ediyor. Konu olarak yazıldığı dönemin çok üzerinde lakin işleyiş bakımından pek sevemedim.
Oldukça yalın ve anlaşılır dili, ayrıntılarıyla güzel betimlemeleri mevcut. Ama ben okurken hep bir beklenti içerisindeydim. Şimdi birşey olacak kitaba bir heyecan gelecek, şimdi bir köşeden bir atraksiyon çıkacak diye bekledim durdum. Sonu beklemediğim bir şekilde ve hüzünlü bitti. Ama son noktasına kadar heyecansız tabiri caizse tek bir çizgi halinde ilerledi.
Evli ve iki çocuklu Edna’nın ailesi ile gittiği bir yaz tatilinde karşılaştığı genç bir adama farklı duygular hissetmesi ile hayatının alt üst olmasını, bazı kararlar alması gerektiğinde başına gelenleri okuyoruz.
Ne sevdim nede sevmedim diyebilirim. Heyecanlı şeyler okumayı seven beni tatmin etmedi ama kötüydü, sıkıldım ve sevmedim de diyemem.
Agatha Christie’den okuduğum üçüncü kitap olan Üçüncü Kız, bir süre önce Tavus Kuşu Cinayeti ismi ile yayınlanıyormuş. Üçüncü Kız ismi ile duymadıysanız belki eski ismini duymuşsunuzdur.
Konusuna gelirsek ünlü dedektifimiz Hercule Poirot'nun ofisine bir gün genç bir bayan gelir. Oldukça değişik bir ruh halini içerisinde olan bu bayan bir cinayet işlemiş olabileciğinden bahseder ama hiçbir ayrıntı vermeden anlatmaktan vazgeçer ve ortadan kaybolur. Dedektifimiz Poirot bu durumdan şüphelenir ve olaylar peşi sıra gelişir. Yakın arkadaşı ve cinayet romanı yazarı olan Ariadne Oliver ile işin iç yüzünü aydınlatmak için kolları sıvarlar.
Her fırsatta bir polisiye ve gerilim tutkunu olduğumu söylememe rağmen Agatha benim hayranı olduğum yazarlardan biri değil. Anlattıkları çok gizemli, çok akılcı, inanılmaz sürükleyici değil, baş karakteri Poirot’u çok sevdiğim söylenemez ama kitapları kendine bir şekilde bağlıyor ve okutuyor.
Bu kitabı da nereye bağlıyacak, nerden kim çıkacak meraktan bir baktım bitmiş bile. Ama hala en sevdiğim kitabı On Küçük Zenci.
Uçurtma Avcısı’nı bilmeyenimiz, okuyup da Khaled Hosseini’nin diğer kitaplarını da hemen almak istiyorum demeyenimiz azdır sanırım. Benimde bu istekle okuduğum 3. kitabı Ve Dağlar Yankılandı beklentilerimi karşılayamadı.
Konusu annesi ölmüş, birbirini çok seven kardeşler Abdullah ve Peri’nin hüzünlü bir şekilde yollarının ayrılması hikayesi.
Oldukça da güzel bir hikaye ile başladı ve dedim Hosseini yine bizleri kalbimizden vuracak, göz yaşlarımızı akıtacak sanırım ama öyle olmadı. Peri ile Abdullah’ın hikayesi gitti Nebi’nin, Nila’nın, Marcos’un, İdris’in gibi bir çok karakterin hikayesi geldi. Evet bazılarında ufak, bazılarında büyük bağlantılar olacak şeklinde hepsi ana karakterlerle bir şekilde bağlıydı ama bence olmamıştı. Esas karakter Peri ile Abdullah’ın hikayesi sönük kalmıştı.
Ben şahsen Nebi’nin hikayesini daha çok sevdim.
Benim gibi Hosseini kitabı kesin yine yaptı yapacağını gibi hislerle başlarsanız sonucu hüsran olabilir. Yazardan bağımsız bir kitap olarak düşünebilirseniz sevenler olacaktır. Ben konuyu, dili, karakterleri sevdim ama kurguyu beğenemedim. Benim için her türlü olmadı yani.
John Steinbeck’in okuduğum ikinci kitabı Fareler ve İnsanlar, bence aldığı ödülü sonuna kadar hak eden duygusal bir hikaye.
İki mevsimlik tarım işçisi düşünün birisi ufak tefek ama akıllı diğeri ise oldukça iri yarı ve onların deyimiyle çocuk akıllı.
Küçük bir toprak alıp, kendi hayvanlarının ve bahçesinin hayalini kuran, bunun için çalışıp para biriktirmeye uğraşan George ve Lennie.
Birbirlerine aile olan bu iki dostun hayatı son gittikleri çiftlikte değişir hemde çok acıklı bir biçimde.
Bu kısacık öyküyü elinizden bırakmadan okuyacak ve buruk bir şekilde bitireceksiniz.
Dostluğa, insan ilişkilerine ve hayallere dair güzel şeyler okuduğunuz bu romanı bence sizde benim gibi seveceksiniz.
Gurur ve Önyargı’dan sonra Jane Austen’dan okuduğum ikinci kitap Emma oldu.
Emma küçük bir kasabada babası ile birlikte yaşayan zengin ve eğitimli, görgülü, kibar ve birazcık kendini beğenmiş 21 yaşında genç bir hanımefendi. Çoğunluk evlilik zamanının geldiğini düşünsede kendisi hiç evlenmeyeceğini, tüm hayatını babasının yanında geçireceğini söylüyor. Mürebbiyesini çok münsaip bir kısmetle evlendirdikten sonra kendini yetenekli bir çöpçatan olarak görüyor ve olaylar bundan sonra başlıyor.
İlk olarak da yeni yakın arkadaşı Harriet’den başlıyor. Ama işler hiç umduğu gibi gitmiyor.
Sizce Emma çöpçatanlık işinde başarılı oldu mu?
Peki kendine layık bir beyefendi ile tanışabildi mi dersiniz?
Genel olarak Emma kitabını beğendim. Mükemmel yada değişik bir konusu olmasada sıkmadı beni ve oldukça akıcı bir şekilde ilerledi. Yer yer Emma’ya çok uyuz olsam da, Harriet’e yaptıklarına kızsamda elimden bırakmadım.
Kitabın 2009 da yayınlanmış 4 bölümlük bir mini dizisi ve 2020 de yayınlanmış birde filmi var. Ben filmini izledim. Sonlarına doğru minik değişiklikler olsa da kitabı ile birebir uyumlu. Özellikle Emma karakteri olmakla birlikte tüm karakterler çok iyi canlandırılmıştı. Oldukça sevdim filmini kitabı sevenlere kesinlikle tavsiyemdir.
Tüm insanlar her senede bir yaşlanırken, sizin yaşlanma hızınız 15, 20 senede bir olsa nasıl hissederdiniz ve ne yapardınız?
Kahramanımız Tom Hazard sıradan 41 yaşında bir insan gibi görünsede nadir rastlanan hastalığından ötürü 400lü yaşlarının sonunda. Shakespeare’le aynı tiyatroda çalışmış, Charlie Chaplin’le aynı restoranda karşılaşmış, Kaptan Cook’la açık denizleri fethetmiştir. Kendilerine kısaca Alba dedikleri bir cemiyetle 8 senede bir yer ve kimlik değiştirerek dikkat çekmemeye ve yaşamaya devam etmektedir.
Ta ki günün birinde yapmaması gereken 2 şeyide yapana kadar. İlki ve en önemlisi aşık olmak, diğeri ise cemiyetin verdiği görevi yerine getirmek.
Kitabın konusu oldukça mükemmel bence. Bir bölüm günümüzden, bir bölüm geçmişden şeklinden devam eden güzel bir anlatımı var. Dili oldukça sade ve anlaşılır. Ancak benim gözümde olmamış birşeyler var. Bir sonra ki bölümde ne olacak yada sonunda nereye bağlayacak diye hiç merak etmedim. Böylesi güzel bir konuda biraz atraksiyon, biraz hareket, elimden bırakmamam için bir sürükleyicilik bekledim ama yoktu.
Oldukça sıradan ve yavaş ilerleyen bir kitaptı.
