Yüzyıllar geçiyor ve yalnızca şimdiki zaman'da oluyor herşey;havada,yerin ve denizin üzerinde sayısız insan var, ama gerçekte, olup biten her olay bana oluyor...
Reklam
Belki de herşey olmuştu ama bitmemişti.
Bu dünyayı ben yaratmadım...,keşke ben yaratmış olsaydım, o zaman aramızda olup biten herşeyin suçunu yüklenebilirdim.
Modernizm safsatası
Artık bir çok insan için, yüzyıllardır süren modernleşme projesi felaketle biten bir hata, kozmik bir yıkım ve şer eylemi gibi görünüyor.
Sayfa 119 - İletişimKitabı okuyor
"Senin annen ne iş yapıyor?" "Benim annem, kadın!" Onun annesinin yanına ya da önüne başka hiçbir açıklamaya, kelimeye, harfe, gölgeye, sızıya gerek kalmaksızın sesleniyorlar; kadın. Onun annesi, başkalarının evlerini, başkalarının hayatlarından kalan tozları, kirleri, anıları, yüzleri, silüetleri, günahları, kokuları, başkalarının geceden arta kalanlarını temizleyerek hayatını kazanıyor. Onun annesi, başka hayatlara çarpınca iz bırakan ne kadar karanlık varsa temizliyor; bıkmadan, usanmadan, özenle, kolları kopuncaya, avuçları morarıncaya, dizleri sızlayıncaya, gözleri yaşarıncaya kadar. Kendi hayâtına, kendi evinin hâtırâlarına özen göstermediği kadar özen gösteriyor başkalarının evlerine ve hâtırâlarına. Kendi evi yok. Kendi hâtırâları yok. Gittiği evlerde olup biten herşey alabildiğine önemli ve değerliyken, onun çocukları, kocası, çocuklarının okul anıları, kocasının iş anıları da yok. Onlar, hayâta değmeden, iz bırakmadan, anı bırakmadan yaşayabilmenin yolunu buldular. Öylesine çokken, yok olabildiler. Kendileri de yok aslında. Kendilerine âit bir varlıkları da olmadığı için bütün diğerleri gibi, o çocukların tümünün anneleri gibi çağrılıyor; kadın! O çocuğun annesi bir kadın. Başka çocukların annesinin hiç olmadığı kadar kadın. Onun annesi bir var, bir yok. Onun annesi bir masal başlangıcı değil, bir tekerleme melodisi değil. Onun annesi kadın ve bir var, bir yok.
Sayfa 17 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
Reklam
113 öğeden 101 ile 110 arasındakiler gösteriliyor.