Kitap, Japon edebiyatının önemli yazarlarından çalkantılı yaşamıyla ün salmış Osamu Dazai'nin intiharından hemen önce tamamladığı son eser. Aynı zamanda Japonya'nın en çok okunan romanlarından biri... Adeta günah çıkarma niteliğinde.
Dazai, sonunda belirttiği notta bu kitabın otobiyografik bir eser olmadığını belirtse de, kişisel yaşamıyla olan çarpıcı benzerlikler eserin aynı zamanda otobiyografik alanda incelenmesine de kapı açıyor.
Kitabımız üç bölümden oluşuyor, başında ve sonunda ise yazara ait notlar bulunuyor.
Baş kahramanımız Yozo, varlıklı ve saygın bir ailede doğmuş fakat kendisini asla ailesine ait hissedememiş, her zaman bu mutlu aile tablosunun dışında hissetmiştir. Tıpkı bir yabancı gibi... Üstelik sadece ailesine karşı değil, topluma ve adeta bütün insanlığa karşı bir yabancılaşma hissetmektedir.
Kendisinin "soytarılık" dediği bir yöntemle, insanları güldürerek aralarında var olmaya çalışır ama bu yöntem de tam olarak işe yaramaz. İçinde kendini öldürmeye karşı derin bir arzu vardır, bir türlü bununla başa çıkamaz, yaşadığı topluma adapte olamaz, git gide içine kapanır, yalnızlaşır ve derin bir karamsarlığa gömülür...
Karanlık bir atmosfere sahip, boğucu bir yabancılaşma romanıydı. Yazarın içedönük anlatımı karakterle bağ kurmamızı kolaylaştırıyor ve birlikte dibe çekildiğimizi hissediyoruz. Fırsat bulduğumda tekrar daha dikkatli okuyacağım, etkileyici bir roman...