Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Elifnur
Elifnur
@bizatihisansasyonel
İÜ/Türk Dili ve Edebiyatı
aaaaaaaa
1 Nisan 2000
180 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
dünyanın en rezil kitabıydı
Yazar olduğu iddia edilen ucube bu kitabı yazarken nasıl utanmamış hayret ettim... Bütün sayfaları tiksinti içinde okudum, midem kaldırmadı. Bu kitaba yüksek puan verenler neye dayanarak puanı yüksek tuttu onu da çok merak ettim doğrusu? Biz birkaç kişi oturup konuştuk ve bu saçmalığın tek olumlu yönünü bulamadık.
Ana karakter olan Adeline bir
Jane Eyre, Charlotte Bronte'nin Viktorya döneminde yazdığı harika bir gotik/romantik eser. Buna sadece aşk kitabı demek büyük haksızlık olur. Yarı otobiyografik olan bu roman, dönemin tarihsel özelliklerini de okuyucuya başarıyla yansıtıyor. Charlotte Bronte, kadınların sadece aşk romanı yazdığı bir dönemde rahatsızlık duyduğu bütün konuları tek tek eleştirmekten geri durmayarak büyük bir cesaret örneğiyle karşımıza çıkıyor.
Ana karakterimiz Jane Eyre, bir kadın olarak 19. yüzyıl toplumunda kendi ayakları üzerinde hayatta kalmaya çalışırken biz okuyucular da onun bu direnişine eşlik ediyoruz.
Mutlaka okunması gereken bir eser.
Fısıltı, Becca Fitzpatrick'in "Hush Hush" isimli serisinin ilk kitabı. Orta okul yıllarımda, sınıf arkadaşlarımda gördüğüm bu kitabı nedense hiç okumamıştım. Aradan çok uzun zaman geçti ve bu kitabı okumak hep içimde kaldı. Geçenlerde bir sitede ucuza görünce hemen alıp ilk kitabı okumaya başladım.
Patch ve Nora isimli iki karakterimiz var. Patch cennetten kovulmuş, başıboş gezen bir melek. Nora ise sıradan bir lise öğrencisi. Roman kaba bir özetle bu birbirinden farklı iki kişinin aşkını ve bu aşkın onların başına açtığı sorunları anlatıyor.
Gerçekten klişe ve mantık hatalarıyla dolu bir kitap. Neredeyse tamamen Twilight serisinden araklanmış bir kurgu. Ama beni çocukluk yıllarıma götürdüğü için keyif aldım. Ayrıca son sayfalar gülümsetti, fantastik aşk romanlarını özlemişiz.
Okur Takip Önerileri
Kesinlikle son zamanlarda okuduğum en iyi kitap oldu. Uzun zamandır basit bir dille yazılmasına rağmen bu kadar vurucu bir şey okumamıştım. Son derece akıcı ve bir çırpıda okunabilecek bir eser.
Kitap, başıboş bir şekilde öylece dolaşan bir karakterin yolculuğu sırasında Figui adında yaşlı bir adama rastlamasıyla başlıyor. bu yaşlı adam çorak bir arazide öküz sürmektedir. Gezgin karakterimiz, bu ihtiyarın yanına gider ve neden bu topraklarla ilgilendiğini sorar ve Figui ona hayat hikayesini anlatmaya başlar.
Üç kuşak boyunca devam eden bir aile dramı, yapılan en ufak hatanın bile hayatı ne denli etkileyebileceği, Mao yönetimi ve komünist devrimin halka getirdiklerini çarpıcı bir şekilde ortaya koyan inanılmaz bir kitaptı. Mutlaka okuyun...
Boleyn Mirası, Anne Boleyn'in idamından sonra sarayda gelişen olayları 3 farklı üzerinden kadın anlatıyor. Bunlardan biri Clevesli Anne, kendisi Almanya'da prensesken kralla evlendirilmek için İngiltere'ye getiriliyor. Ancak kralla ilk tanışmaları pek istenildiği gibi geçmediği için birbirlerinden hoşlanmıyorlar. Anne, kralın kendisinden hoslanmamasının risklerinin farkında çünkü kendisinden önceki kraliçenin de benzer sebeplerden idam edildiğini biliyor.
Jane Boleyn ise kocasının vatana ihanet suçuyla idamından sonra saraydan sürgün edilmiş. Yeni kraliçeye hizmet için saraya geri dönüyor. Amacı yeniden iyi bir evlilik yapıp Boleyn mirasında hak iddia edebilmek.
Katherine Howard ise daha 15'inde küçük bir kız. Saraya kraliçeye nedimelik yapması için getiriliyor ancak talihsizliğe bakın ki kralın dikkatini çekiyor.
Üç kadının diktatör bir kral etrafında şekillenen hayatını okuyoruz, çok başarılı bir kurgu.
Ben romantik gençlik kitapları okumaya bayılırım. Özellikle kötü bir dönem geçiriyorsam, kafa dağıtmaya ihtiyacım varsa mutlaka romantik/komedilere sığınırım ve bu bana iyi gelir. Ama bu kitap hiç iyi gelmedi. Klişe, sıradan, sıkıcı. Bir kitaptan nefret etmenize sebep olacak bütün olumsuz unsurlara sahip.
Yazarın dili o kadar düz ki, bir müddet sonra "yani tam olarak nereye götürecek bizi bu kitap?" diye sorguluyorsunuz. Alt tarafı kafa dağıtmalık dandik bir kurgu yazacaksın, nasıl başaramadın ablam bunu be?
Üniversiteden beri birbirine aşık olan ama itiraf etmeye çekinen bir çift var. Hazel çok enerjik, Josh ise daha ciddi. Üniversiteden sonra 10 yıl boyunca birbirlerini görmüyorlar. Sonra tekrar karşılaşıyorlar ve Josh, Hazel'ın en yakın arkadaşının erkek kardeşi çıkıyor. Bu saçma tesadüf... Bir Tanzimat romanında kullanılmış olsaydı, eminim trt2 edebiyat söyleşileri'nde yeni nesil ucube edebiyatçılar tarafından nefret oklarının hedefi olurdu. Neyse ki, bu arkadaşlar güncel romandan son derece uzak. Kitap böylece sadece benim nefret oklarımın hedefi haline geliyor.🩷
Neyse Hazel'ın evini su basıyor bu yüzden Josh'un evine taşınıyor. Aşık olup evlenip üç çocuk yapıyorlar falan. Yahu 260 sayfa 0 olayla nasıl bu noktaya ulaştı gerçekten akıl almaz. Yazım, basım, çeviri, kapak tasarımı ne var ne yok bu içerikte en ufak emeği geçen herkes sınır dışı edilmeli, teşekkürler.
Bul Beni... Şimdiye kadar okuduğum kitaplar arasında, kesinlikle en nefret ettiğim kitap buydu. Andre Aciman bu kitabı yazarak, resmen ilk kitabın ruhunu öldürmüş. "Adınla Çağır Beni" hem kitap hem de film olarak muhteşemdi. Bu başarıyı sağlayan çok az eser vardır. İlk aşkın masumiyeti ve acısını bu kadar gerçekçi anlatan bir yapıt bulmanız imkansız. Ancak ikinci kitap...
İlk kitaptan 12 yıl sonra yazılmış, filmin popülerliği üzerine okuyucuların merakını gidermek için anladığım kadarıyla. Keşke böyle bir kitap hiç olmasaydı, en azından varlığından benim haberim olmasaydı. Kitabın, "çok gerçekçi ve hayattan bir kesit" gibi olduğuna dair bir sürü inceleme okudum. Hangi "gerçek" hayat bu acaba? Yazar, kendi hastalıklı fantezi dünyası ve libidosunun kurbanı olmuş. Kitapta normal tek bir ilişki yoktu. Araya ensest ve yarı yaşıtı insanlara aşık olan ihtiyar karakterler eklemesi ekstradan mide bulandırıcıydı. Üstelik bunu iki karakter için de yapmış olması sıkıntılı. İçerikte tek bir normal aşk ve ilişki yoktu. Neyse ki, yazarın anlatımı kusursuza yakın. İçerikten bağımsız müthiş bir edebi dil.
"The Virgin Suicides" filmini, yıllar önce konusu hakkında fikir sahibi olmadan açıp izlemiştim. İzlediğim ilk andan itibaren hayatımda büyük yer edindi. En sevdiğim filmlerden biridir. Kitabını da okumayı çok istiyordum, indirimde görünce hemen alıp okudum ve tek kelimeyle bayıldım. Konusu hakkında özet geçmek gerekirse;
roman, beş kardeşin en küçüğü olan 13 yaşındaki Cecilia'nın intihar girişimiyle başlıyor. İlk seferinde başarısız olan Cecilia, ailesinin kendisi için düzenlediği bir parti esnasında tekrar intihar girişiminde bulunuyor ve bu kez başarıyor. Kızlarının trajik ölümüyle baş etmeye çalışan aile, diğer kızlarına karşı daha baskıcı ve sert kurallar koymaya başlıyor. Kalan 4 kardeş hem Cecilia'nın ölümü, hem de ailelerinin baskıcı tutumuyla mücadele etmeye çalışırken psikolojik olarak git gide yıpranıyor ve tıpkı Cecilia gibi intihara adım adım yaklaşıyor. Okucuyu, bu olayları mahallede yaşayan birkaç erkek çocuğun gözünden takip ediyor.
Kitap+film olarak yaklaşınca her anlamda doyurucu bir eserle karşı karşıya kalıyorsunuz. Tek kelimeyle enfesti.
Kitap, adından da anlaşılacağı üzere Türk edebiyatının önemli yazarlarının hayatından kesitler içeriyor.
Eğer sevdiğiniz ama özel hayatı hakkında fikir sahibi olmadığınız bir yazar varsa, bu kitabı okuduktan sonra muhtemelen ondan hoşlanmayacaksınız. Ee ne demişler, "Birini ne kadar az tanırsanız o kadar seversiniz."
Sevmediğim kısmı, yazarın taraflı olduğunu çokça belli eden dili oldu. Eğer böyle bir eser ortaya koyacaksanız tüm şairlere eşit davranmalısınız diye düşünüyorum. Nâzım Hikmet'i övüp Necip Fazıl'la alenen alay eden, yerden yere sokan dil beni rahatsız etti. Şahsi olarak Necip Fazıl'dan hoşlanmıyor olmama rağmen her sayfada onla alakalı bir yergi okumak mide bulandırıcı. Sevgilisini döven Cemal Süreya'yı "o zamanlar kadınlara saygı duymayı bilmiyordu." diye aklayıp, Kısakürek için üzerine basa basa her satırda "kumarbaz" demesi... Daha fazla devam edemeyeceğim. Yazarın hala sağ-sol davasını kafasında bitirememesi çok acınası ve gülünç doğrusu.
Ayrılık hakkında yazılan, en iyi önsöze sahip kitap fikrimce. Şiirleri de aynı şekilde muhteşemdi. Bu yıl oluduğum en güzel şiir kitaplarından biri oldu. Hem bu kadar sade hem de bu kadar hüzünlendiren şiirler yazmak müthiş bir yetenek.
Murat Menteş'in romanlarını seviyorum. Özellikle sevdiğim birkaç şiiri de var. Ancak kitap bağlamında bakınca umduğumu buldum diyemeyeceğim. Şiirleri okurken, aklıma Behçet Necatigil'in "Orhan Veli ve kuşağı, şiiri gündelik hayatın gürültüsünde ayağa düşürdü. 'Umurumda mı dünya' buna örnektir. Banal nüktelerle şiir yazılacağı sanısı, uzun bir süre genç şairlerin harcanmasına yol açtı. Bunda suç yüzde seksen Ataç'tadır." dediği geldi. Ben "her şeyin" şiir olamayacağını savunuyorum.
Sezgin Kaymaz'ın anlatım dilini başarılı buluyorum. Esprili tarzı beni çok eğlendiriyor. Bu kitabı okurken, çok yakın bir arkadaşım bana alelade bir şeyler anlatıyor gibi hissettim. Son derece akıcı bir üslup. Yine de bu, ne yazık ki bir kitabın başarılı olması için tek başına yeterli bir etken değil. Konusu beni çok sıktı. Tek ortamda geçen kötü sitcom dizisi tadında bir his bıraktı, çok sıkıldım ve zorlandım. Daha önce okumuştum, yine beğenmediğimi hatırlıyorum. Bunun hakkında yazmak bile enerjimi düşürüyor... ÇOK YORUCU BIR KITAP
Müthiş rahatsız edici bir kitaptı. Roman okurken, karakterlerle bütünleşip, onlara hayatımda yer vermeyi severim ancak Graham karakterini hayatımın bir yerinde hayal etmek, beni duygusal olarak boğdu. Çoğu zaman, Graham'in kıskançlık yaptığı sayfaları okurken çığlık ata ata ağlayasım geldi. Anlayacağınız harika bir romandı
Baş karakterimiz, Graham evli bir akademisyen. Düzenli bir işi, karısı ve çocuğuyla birlikte oldukça düzenli bir hayatı vardır. Bir gün bir partide arkadaşının vasıtasıyla kendisinden 10 yaş küçük Ann isimli bir kadınla tanışıyor. Bir müddet vakit geçirdikten sonra, Graham, Ann'e aşık oluyor ve karısından boşanıyor. Romanın buraya kadar ki kısmı, takdir etmiyor olsak bile normal ilerlerken, akış birden değişiyor ve kendimizi Graham'in hastalıklı saplantılarıyla baş başa buluyoruz. Graham, Ann'in gençliğinde, bir dönem oyunculuk yapmış olmasıyla kafayı fena halde bozmuştur. Sürekli sinemaya gidip, Ann'in oynadığı filmleri bulur ve Ann'in rol icabı beraber olduğu erkeklerle "zina" yaptığı düşüncesine kapılır.
Yazar, rahatsız edici ve hastalık boyutunda bir kıskançlığın insan üzerindeki olumsuz etkilerini Graham karakteri üzerinden başarılı bir şekilde okuyucuya aktarmış. Hassas bir mideniz ve çabuk yıpranan sinirleriniz varsa okumanızı tavsiye etmem.
Hemencecik biten kısa bir kitap olmasına rağmen çok vurucuydu. Okuyan her kadının, yazanların doğruluk payı karşısında dehşete düşeceğine eminim.
Kitabın baş kahramanı Leyla, Adanolu'nun küçük bir köyünden, İstanbul'a taşınmış bir ailenin en küçük çocuğudur. Babası tek başına sokağa çıkmasına bile izin vermediği Leyla'yı, evlerine fazladan para girmesi için bir konfeksiyon atölyesine işçi olarak verir. 15 yaşındaki Leyla, atölyede patronu tarafından tecavüze uğrar. Bunu bir süre gizlese de hamile kalınca işler değişir, Leyla babası ve ağabeylerinin bunu öğrenince patronunu öldürüp hapse girmesinden korkmaktadır. Ancak babası kan parası karşılığında susar. Leyla'yı yaşlı bir adamla evlendirerek evden gönderirler.
Ülkemizde ve dünyada yardım çığlığı atan birçok kadının sesi olan bu kitabı okumak hassas insanlar için zorlayıcı olabilir.
Dune serisinin ikinci kitabı, ilk kitaptaki heyecan ve hızlı tempo bu kitapta yoktu. Aksine daha sakin, duygular ve mantığın çatıştığı bir ortamda geçiyor roman. Ben ilk kitaptan sonra ne olduğunu çok merak ediyordum. Fakat Dune Mesihi, ilk kitaptan neredeyse 10 yıl sonrasını anlatıyor. Bu zaman atlamasına gerek var mıydı bilmiyorum. Paul'ün yönetimi nasıl ele aldığını, cihadı ve nasıl 60 milyon insanı öldüren bir diktatöre dönüştüğünü okumayı tercih ederdim.
Diyaloglar çok kaliteli, din ve siyaset felsefesi kitabın ana konusunu oluşturuyor.
İlk kitaptan sonra aksiyon konusunda beklentisi yüksek biri olarak, felsefi bir kitap okumak beni yordu doğrusu. Yine de çok güzeldi, sonunda ağladığım kitaplar listesine eklendi.
Ama keşke birinci ve ikinci kitabın arasında cihadı anlatan başka bir kitap daha olsaydı demekten alamıyorum kendimi :(
