Rabia
@bizbizeokur
Kütüphane Memuru
Bilgi ve belge yönetimi mezunu-Sosyoloji
10 Şubat
83 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
280 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Derler ki insan yüreği acımazmış, ama benimki acıyordu.
Sayfa 64Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanları çok sevmeyi sevmiyorum. Sevince de ölmelerinden korkuyorum.
Sayfa 58Kitabı okudu
Dedim ya işte, bocalıyorum. Yeniden yaşamaya başlamak kolay mı ?
İnsanların en verimli olduğu çağda tükendim. Her anı ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum. Bana müsaade…
Sayfa 607Kitabı okudu
Gideceğim dedi. Burada üşüyorum. Dünya ağır. İnsanlar korkunç. İnanacak gücüm kalmadı.
Benim, kıyısında bir saygıyla beklediğim olanak, başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı.
Deli olacağım, yahut öleceğim dersem yalan söylemiş olurum. İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor. Bende yaşayacağım... Ama nasıl yaşayacağım…
Sayfa 42
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı?
Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
