Mühimce mevkilere geçen adamların esaslı âdetlerinden biri de galiba eski - ve kendilerinden geri kalmıș - arkadașlarına karşı gösterdikleri bu biraz da șuurlu dalgınlıktı. Sonra, o zamana kadar "siz" diye hitap ettikleri dostlarına birdenbire ahbapça "sen" diyecek kadar alçakgönüllü ve babacan oluvermek, karșısındakinin sözünü yarıda kesip rasgele manasız bir șey sormak ve bunu gayet tabii olarak, hatta çok kere șefkat ve merhamet dolu bir tebessümle birlikte yapmak... Bütün bunlara son günlerde o kadar çok karșılașmıștım ki, Hamdi'ye kızmak ve gücenmek aklıma bile gelmedi. Sadece, kalkıp kimseye haber vermeden gitmeyi ve bu sıkıntılı vaziyetteb kurtulmayı düșündüm.
Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuy inmek cesaretini gösterecek bir insan bulmaktan daha kolaydır.
"Babam gibi yașamak istememiștim. Babam bencil birisiydi. Bunca zamandır, aynı ona benziyordum. Hayat soğuk ve alkol bana uzun günlerimi unutturabilecek tek șeydi. Çoçuklarımın bu zorlu hayatta dayanabilirlermiydi diye endișelenmeye bașladım, ve hayat bana vurdukça onlara bağırdım. Böylece çocuklarımdan uzaklaștım, tıpkı babamla ben gibi. "
"Her erkeğin ilk așkı vardır. Așkın ne olduğunu bilmediğim bir zaman diliminde, anlayamadığım duygular hissediyordum ve anlayamadığım șeyler yapiyordum. Tıpkı beklenmedik yağmur gibi, tanınmadık ve karmașık duygularım bir anda tanımlandı."
"Șu anda bu vedayla yüz yüze geldiğimiz halde, bu hoșça kal sonsuza dek değil, çünkü paylaștığımız anılar hala ıșıl ıșıl parliyor ve 18 yașımda yașadığım göz kamaștırıcı anıların hepsi gerçekten çok güzeldi."
"Mutluluğa eren bir kapı kapanınca, mutluluğa eren bașka bir kapı açılır" derler. Ama çoğumuz sadece kapanmıș olan kapıya odaklanır... Ve yeni açılmıș kapıyı fark etmeyiz bile. Diğer kapı büyük veya önemli birșey olmayabilir. Belki, küçük ve önemsiz șeyler, değersiz görünen șeyler, mutluluğa eren diğer kapılardır.
Odamdaki o küçük çatı penceresi hep kapalıydı, çünkü açılabildiğini bilmiyordum. O bana onu nasıl açabileceğimi öğretti ve o bana yeni bir mutluluk kapısı oldu.
Kapanmıș bir kapının önüne düșmezsen... Çok geç kalmadan, diğer kapıya bakarsan... Ona doğru yürümeye cesaret edersen, belki o zaman var olduğunu bile bilmediğin mutluluğa erersin.
"JiHo, șiddet doğru yol değildir. Ama bazı zamanlar zorbalamalara boyun eğmemen gerekir." "O zamanlar ne zaman?" "Kalbine sevgili olan șeyleri koruman gerektiği zamanlar."
"Hikayemiz bir filmin bitiși gibi burada bitseydi eğer, hayatım mutlu son ile biterdi. Ama... gerçek hayat açık-bitmiș hikayelerle dolu dizilerdir. Beklenmedik talihsizlikler beni șok etmiyor artık bile. İște böyle hayat devam ediyor."
"Belki de bunca zamandan beri ayrılıyorduk. JaeHyun sinyaller verdiyordu, ama ben görmezden geliyordum. İlișkimizin düğümünü çözmek istiyordum. Ancak, JaeHyun düğümü kesi verdi. Hayatım ve gençliğim de bununla beraber kesildi."