'Yaşamak yanılgısı'
Derin bir nefeste boğulmak gibiydi yaşamak. Dalgaların sesini dinlerken bile denizi yâd etmek. Bazen gün batımında umudun doğuşunu tahayyül edip de aslında batanın ömrün olduğunu acı bir sitemle anlamak...
Damla
''Bazen boğulmak için suya ihtiyacınız yoktur. Kendi düşünceleriniz yeterlidir.''
içinde boğulmak istediği bir pisliği tercih ettiği için hiç bir sineği yargılayamayız.
Başlıksız
Boş bir sayfaydım önünde,
Çizgili dosya kağıdı gibi değil.
Şu bembeyaz kar gibi olanlardan.
Hani okulda ilk sene ısmarladıkları öğretmenlerin,
Yazmaya başlayınca aşağı doğru kaydırdığımız.
Doldurmadın, belki de dolduramadın.
Yazmadın ve çizmedin,
Kandırmadın beni.
Kandırsan daha mı mutlu olacaktım.
Çizilmeseydi ruhum, dosya kağıdı
Tek bir yaşam seçseydim yaşamak için
Belki yine bunu seçerdim sen vardın diye
Güneşten kaçmadan, ama eylülü de bırakmadan
Doğru yerde olduğuma emin olurdum önce.
Sonra seni arardım, sahte gerçekliğimizin hatırına
Geceleri yatmadan önce söylenen masallara
Ya da bıyıklı olduğu düşünülen gaddar sultanlara
Hiç biri olmazsa, gemilerin dümen suyuna
Boğazların birinden gizlice geçen ay ışığında
Hepsine teker teker bakardım olacakları bilsem de
Hem kim biliyor yağmurun gerçekten ıslatacağını
Kim tahmin edebilir ki öleceğini yüksekten düşenlerin
Büyük denizler boğulmak için mi hem sadece
Bütün senler bırakacak diye bir kural mı var
Bütün benleri, olası tüm evrenlerde
Tekrar yaşasaydım bu yaşamı
Aynı hataları yapardım herhalde
Kendimi biliyorum çünkü yeterince
Bir şey daha biliyorum ama
Yapacağım bütün hatalar içindeki en güzeli
Yine sen olurdun
Bazen boğulmak için suya ihtiyaçınız yoktur.
Kendi düşünceleriniz yeter..
Hayatın gerçekleri..
Karnını doyurmak, özel biri olmayı başarmak, işe yaradığını hissetmek, bir statü elde edip, insanların devamlı saygısını kazanabileceğini sanmak , bedensel güzelliğinin yeterli olduğuna kani olmak, yeterli bir ekonomik güce erişip çevrede itibar sahibi olacağına inanarak davranmak, mutlu olabilmek için nesne, eşya ve para ile senelerce kendini
Oysa benim ezbere bildiğim tek şiir, onun kirpikleriydi ve o benim yüzmeyi bilmediğim halde boğulmak istediğim tek denizdi...
Ama böyle, hem masum,
Ve aynı zamanda da acımasız,
Nasıl olabilirim?
Korkusuzca sallanarak bir ipte,
Boğulmak istiyorum özgürce.
Unuttun mu yoksa,
Salıncakları çoktan bıraktığımı.
Oysa değil bir salıncağa,
Sen gel o karakış günlerinde hiç hasta düşme gel bu havada hasta düş☹️. Okyanusu geçip derede boğulmak gibi bir durum oldu🤷. Yanlışlıkla ekmeğe filan mı bastım ne yaptım 3 gün oldu hâlâ kendime gelemedim😥 Biri yanlış bir dua mı etti ne :)
Ellere dikkat :-)
Bilgide boğulmak ve malumatlarda kaybolmak var... İçselleştirmeden öğrenilen her bilginin insanı nefessiz bırakması... İnsanın enfüsî aleminin harici dünyanın yoğunluğundan bunalması... Ramazanda biraz daha âlem-i nefsimize/kendimize ve en çok da yuvalarımıza hanelerimize fidanlar ekelim...
Yoruldum Allah'ım, yine gücüm tükendi
Sen güç ver bana, ver ki ayağa kalkayım
Ne kadar çabalasam da olmuyor, Herşey. Herkes üstüme geliyor. Boğulmak üzereyim, Nefes alamıyorum Allah'ım, Sen bu aciz kuluna güç kuvvet ver kaldır beni ayağa
Senin gücün her şeye yeter,senden başka derdimi içimi dökecek kimsem yok. Elimi açtım sen ferahlık ver Ya Rabbim🤲🏻🤲🏻🤲🏻