Bir sahafta bulup hiç bilmeden, fikrim olmadan kapağı ve ismi dikkatimi çektiği için aldığım o kitap…
Dili garip, çünkü bu kitapta hiç bitmeyen cümleler var, nokta yok. Bir toplantıdaki insanların bölüm bölüm kafasındaki düşünceleri okuyoruz. Her bölüm yaklaşık 10-12 sayfa. Ve teknik olarak bir cümle. Çünkü yazar, karakterlerin düşüncelerini aynı olduğu gibi, hiç es vermeden yazmış. İlk okumaya başladığımda bunun beni zorlayacak bir dil olduğunu düşünsem de elimden bırakamadan okudum.
İlahi komedyaya göndermelerde bulunan, okuması keyifli, farklı bir kitaptı. Karakterin düşüncelerini filtresiz bir şekilde okumak hoşuma gitti. Daha önce duymadığım, görmediğim bir kitabın bir rastlantı olarak severek okunması daha da keyifli..
