Dante'nin öte dünyaya olan yolculuğunu anlatan şiiri Cehennem, Araf ve Cennet bölümlerinden oluşmaktadır. Yazıldığı dönemde şiir dilinin Latince olmasına rağmen, metnin İtalyanca olarak yazılması (Yunus Emre'yi hatırlatır zaten önsözde de çevirmen ikisi arasında bir bağlantı kurmuştur) önemli bir özelliktir.
Metinde benim dikkatimi çeken en önemli unsur, mitolojik unsurların hristiyan inanışıyla kaynaştırılmasıydı. Bu da haliyle Rönesans'ın bir özelliğiydi. Kitabı okumadan önce yapılmasını gerekli gördüğüm bir husus da tragedyaların okunması, eğer daha önceden mitoloji ve antik metinlere dair bir okuma yapılırsa veya yapılmışsa İlahi Komedya'nın anlaşılmasını kolaylaştıracaktır, aksi halde dipnotlara bogulabilirsiniz.
Bu toprakların kültürüyle büyümüş herkes gibi beni de rahatsız eden bir bölüm vardı, zaten okuyanlar bu bölümü az çok tahmin ediyordur.
Metinde sıklıkla ilahi unsurların dünya nimetleri peşinde koşan ve görevini kendi çıkarları doğrultusunda kullanan insanlardan bahsedilmiştir.
Son olarak kitabın okunmasının en önemli faydası daha sonrasında yazılan edebi metinlerde Dante'ye yapılan göndermelerin anlaşılması ( bir örnek olarak Dan Brown'un Cehennem'i gösterilebilir ki sonrasında film olarak karşımıza çıkmıştır) ve resim sanatına ilgilisi olan her insanın resim okumalarını kolaylaştırması olacaktır; ki Botticelli' nin cehennem çizimi herkesin malumudur.
