Bir zamanlar gençken yazar olmak isterdim, olamadım. Güzel konuşmaya özendim beceremedim, dilin canına okudum.
"...vesselam filan, falan filan..." Öyle ki başladığım lafı bağlayana kadar ter basardı. Evlenmek istedim, evlenemedim. Kentte yaşamak isterdim, hayatım köyde sona eriyor vesselam!
"Korkarım ne demek istediğimi anlamadın," dedi usulca. Söylemek istediğim şey şu: Beni seviyorsan, beni reddedecek kadar az sevdiğin güne göre, nasıl oluyor da şu anda beni daha çok seviyorsun?
"Dur, bekle Seyde, bekle. Eğer bir gün, herhangi bir gün, bir sıkıntın olursa sakın benden saklama. Eğer çocuğuna yiyecek bulamazsan paltomu satar yiyecek alırım."