Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Mohaç bundan sonra yakıldı, bütün çevresindeki araziler akıncılar tarafından ateşe verildi. “Mohaç’ın Yok Edilmesi”nin “Macar ulusunun mezarı” olarak betimlenmesi boşuna değil. Bugün dahi başına bir felaket gelen bir Macarın, “Boş ver, Mohaç Ovası’nda çok daha fazla şey kaybedildi,” dediği söylenir.
Kesin Osmanlı zaferi
“Yapma-“ “Ne yapmayayım?” Sert çıkmasını arzu ettiğim sesim yaralı çıkmıştı. “Kararını ver, büyücü.” Sana geçen gün de söyledim… sen… sen bana keşke her şey farklı olsaydı dedirtiyorsun.” Edan yumruklarını sıkıp bıraktı. Titrek bir soluk verdi. “Sana boş umut vermek istemiyorum. Bencilce davranmak da istemiyorum. Sen seninle birlikte olabilecek birini hak ediyorsun. O biri ben değilim.” “Ama şimdi de bencillik ediyorsun,” dedim. “Beni öpüp sonra başka biriyle birlikte olmam gerektiğini söyleme. Sakın…” 𝓢𝓪𝓴ı𝓷 𝓫𝓮𝓷𝓲 𝓴𝓮𝓷𝓭𝓲𝓷𝓮 𝓪𝓼̧ı𝓴 𝓮𝓽𝓶𝓮. Dilim durdu, bunları söyleyemedi. “Yapma işte.”
Reklam
Bazen akışına bırakmak gerekir. Sonuçta attığımız her adım bizi bir yola sürükler. Boş ver, yollar bitmese de olur, yeter ki ayakların yara olmasın..
Belki ömrümüz yetmez başarmaya, hiç değilse en zekilere ve teşnelere duyurabiliriz. Şimdi birileri olsa “Boş ver bu iri lafları, yaşayalım” derdi. Yaşamak, burnunu, kulaklarını, gözlerini ve oralarını unutarak yaşaması mümkün mü bizim gibilerin?
Hiç, bildikleri hiçtir, bilmek istedikleri hiç, Bak da gör şu cahilleri, kurulmuşlar tepesine dünyanın, Onlardan değilsen şayet kâfir derler adama Boş ver onları Hayyam, sen bak kendi yoluna.
Sayfa 19 - Yapı Kredi Yayınları
"Boş ver. Biz kendi masalımızı yazarız. Klişelerle işimiz olmaz."
Sayfa 336Kitabı okudu
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.