Daha az anlayanlar, daha çok bildiklerini sanıyorlar.
-Cavan oğlan, - Pavel dedi, Bruno bu müraciətdən qürrələndi, axı leytenant Kotler ona "balaca" demişdi,- əslində, mən doktoram. Gecə səmadakı ulduzlara baxan hər kəsə astronom deməzlər, bilirsən də.
Əgər indi olduğu kimi ,əvvəl düşünsəydi, başa düşərdi ki, onun həyat vəzifəsi yalnız xadiməlik deyil. Yəqin, onun da beynində düşüncələri var. Yəqin, onun da ağlındat görüşmək istədiyi dostları var, Bruno kimi.
Gözleri yaşlarla dolu gibiydi, gözlerini kırptığı anda bunun bir sele dönüşebileceğini düşündü Bruno.
Sayfa 132Kitabı okuyor
" Ben hata yaptığımda cezalandırılıyorum. " diye ısrar etti Bruno. Çocuklar için geçerli olan kuralların, kuralları koyan onlar olduğu halde, büyüklere uygulanmadığı gerçeği onu fena sinirlendirmişti.
"Tanrı, iradesini hakim kılmak için yeryüzündeki iyi insanları kullanır; yeryüzündeki kötü insanlar ise kendi iradelerini hakim kılmak için Tanrı'yı kullanırlar. "
Giordano Bruno
Sayfa 28
İnsanlar için zor olan şeylerden biri de; –dedi Bruno– bir gün ölüyorlar ve söylenmiş olan hiçbir şeyi tamir etmek için olanak kalmıyor.
Sayfa 36Kitabı okuyor
"Yanında yiyecek bir şey yoktur, degil mi?"
"Maalesef hayır," dedi Bruno. "Yanımda biraz çikolata getirmek niyetindeydim, ancak unuttum."
"Çikolata," dedi Shmuel yavaşça, dilini dişlerinin arkasından çıkararak. "Ben sadece bir kez çikolata yedim."
"Sadece bir kez mi? Ben çikolatayı çok severim. Annem, dişlerimi çürüteceğini söylese de yemeden duramam."
"Hiç ekmeğin yok, değil mi?"
Bruno, başını salladı. "Hiç yok," dedi. "Yemek saat altı buçuktan önce hazır olmuyor. Siz kaçta yiyorsunuz?"
Shmuel omuzlarin silkti ve ayağa kalktı. "Sanırım artık dönsem iyi olacak," dedi.
"Belki bir akşam bize yemeğe gelebilirsin," dedi Bruno, yine de bunun çok iyi bir fikir olduğundan emin degildi.
"Belki," dedi Shmuel, sesi pek inanmisa benzemiyordu.
"Veya ben size gelebilirim," dedi Bruno. "Belki gelip arkadaşlarınla tanışabilirim," diye ekledi umutla. Bu teklifin Shmuelden gelmesini umuyordu; ama ondan ses çıkmamıştı.
Medici ailesinden yeni papa, acilen yeni kaynaklar bulma zorunluluğuyla karşı karşıya kaldı ve en sağlam yöntemin gökten para yağdırmak olduğuna karar verdi. Hangi mucizeyle? Endüljans mucizesiyle.
Gerçekten de, Ekim 1517 tarihli iki papalık bildirisi, Jübile Yılı için öngörülen yapıtları gerçekleştiren ya da Roma'ya gelemiyorlarsa, San Piero Kilisesi'nin tamamlanması için belli bir para yatıran herkesin, bütün günahlardan mutlak olarak bağışlanmasını sağlıyordu.
Endüljans, Araf'taki ruhları da kapsıyordu. O yüzden inançlılar, belli bir bağış karşılığında, ölmüş yakınlarının bağışlanmasını da sağlayabileceklerdi.
Sayfa 107Kitabı okudu
Seyrek denemeyecek sıklıkla, kötü bir düşünceden iyi bir iş, kötü bir eylemden de bir başyapıt doğabilir. Olayların gizemli bir yolla birbirlerini izleyişi üzerine kafa yormamak için, hemen her zaman olanları rastlantıya -talihli ya da talihsiz, olağanüstü ya da kahredici rastlantıya- bağlarız. Oysa hepimiz, rastlantı diye bir şeyin olmadığını kesin olarak biliriz. İnsanoğlu hep en derin benliğine, yazgısıyla özdeşleşen benliğine itaat eder.
Sayfa 90Kitabı okudu
Michelangelo'nun Yeğenine Bir Öğütü
Düzgün yaşa, aklını başına topla ve ölçülü ol, çünkü dul kadınların sayısı, dul erkeklerin sayısından her zaman daha fazladır.
Sayfa 154Kitabı okudu
"Soylu ve yoksul bir eş seç," diye sürekli yineliyordu ona, "soylu olmak için değil, çünkü bizim soyluluğa ihtiyacımız yok, adımızı taşımaya layık, aklı bir karış havada olmayan bir hayat arkadaşın olsun diye."
Sayfa 146Kitabı okudu
Piero, nankör yoksulun şöyle bir mizacı vardır: Ona yardımcı olup ihtiyaçlarını karşıladığınızda, ona verdiklerinizin, artıklarınız olduğunu söyler. İyilik olsun diye bir yapıtınızda çalıştırdığınızda, zorlandığınızı, kendi başına işin içinden çıkamadığınız için onu çalıştırdığınızı söyler. Yapılan iyilikler inkâr edilemeyecek kadar bariz olduğunda da, nankör kişi, iyilik gördüğü kimsenin bir yanlış yapmasını, yüklenmiş göründüğü yükümlülükten kurtulmak için ona kara çalacak fırsatın belirmesini bekler...
Sayfa 113Kitabı okudu
Ruh, günahlar evinde ikamet eden bir gölgeden mi ibaretti? Yoksa Giordano Bruno'nun dediği gibi, aslında beden mi ruhun içindeydi? Ruhun bedenden ayrılması bir muammaydı, tıpkı bedenin ruhla birleşmesinin bir muamma oluşu gibi.
Sayfa 68Kitabı okudu
