Gerek felsefe, gerek Ortaçağ Tarihi, gerek ise teoloji ile ilgilenen okurların, muhakkak eserin tamamını okumasını; Hristiyanlık dininin en önemli azizlerinden kabul edilen Aziz Augustinus'un hayatını merak eden okurların ise ilk 400 sayfayı okumalarını tavsiye ederim. Böyle bir ayrıma gitme nedenim: Augustinus'un ilk 400 sayfada ağır felsefi tartışmalara girmekten ziyade, Confessiones'i (İtiraflar) yazdığı tarihe kadar olan yaşantısını, yaptıklarını, düşüncelerini, arkadaş çevresini, ilişkilerini yani kısaca anılarını anlatıyor olmasıdır. Bu ilk kısım Augustinus'un yaşadığı Roma İmparatorluğu döneminin koşullarında bir çocuğun/gencin/yetişkinin hayatını anlamak için çok faydalı ve kolay okunan bir kısım. Fakat 400. sayfadan kitabın sonuna kadar olan kısım, en azından Kitab-ı Mukaddes ile haşır neşir olmuş, Platon ve mümkünse Cicero okumuş okurlar için daha uygun olabilir. Çünkü Augustinus eserin bu bölümünde, zaman kavramını, Kitab-ı Mukaddes'in "Genesis" bölümünü, genel olarak Hristiyanlık düşüncelerini ve Hristiyanlık evren anlayışını, Üçlü Birlik (Teslis) inancını inceliyor. Bu kısımlar Kitab-ı Mukaddes'e ve Platon'a aşina olmayan okurları zorlayabilir bir mahiyet taşımaktadır.
