Yazmak
kitap yazmıyorum, öyle bir hayal var, pembeli membeli bir rüya işte bu da... ama herhangi bir çaba, ele bir kalem alma olayı değil. daha çok "kitap yazmak" hayali değil de "kitap yazmış olmak" hayali belki...
zaman zaman esiyor ama öyle; diyorum yazdığım onlarca şeyin (şey diyorum çünkü bir adı yok) bir orasından bir
İhtimalsiz Sevmek
“Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevmiştim.” Diyordu şair.
Şiir dönüp duruyor yeniden başa geliyordu. “Ben senin beni sev…” .
Ben gerçektende o ihtimali mi sevmiştim. Evet dedim önceleri, o ihtimaldi beni senden koparmayan umut. Bir ihtimaldi beni seveceğin, küçük, belli belirsiz bir ihtimaldi. Varlığımdan haberdardın ama sadece o kadar
Ondan kalma fazlalıkları attım bugün kalbimden
O an anladım ki aşk değilmiş bu
Sevda tokluğuna hamallıkmış
Ferat Turan
SEN GİTTİN VE HERKES ÖLMEYE BAŞLADI. (EMRAH SERBES)
youtu.be/yINgS4tC7Kc
Önce Saniye teyze öldü sonra dedem sonra babaannem sonra yengem sonra eniştem. sonra eniştemin ölüm haberini bana veren bakkalı bıçakladılar eniştemin yedisinin okunduğu akşam. sonra sedat amca öldü sonra babam sonra öbür dedem bir de büyük deprem. otuzuma basmadan otuz tabut kaldırdım musalladan. babamdan
1000KİTAP' TA SAHTE ALINTI TEMİZLİĞİ
Arkadaşlar, sitede en çok paylaşılan sahte alıntıları https://1000kitap.com/SahteAlintilar ile bu iletide topladık. Sitedeki bilgi kirliliğini temizlemek için bu alıntılara rastlarsanız lütfen şikayet ediniz. Ve lütfen okumadığınız, kitaplarda kendi gözlerinizle görmediğiniz alıntıları eklemeyiniz. Bu sözlerin mal edildiği kişilere ve sözlerin
KIZILELMA
Bir varmış, bir yokmuş, Tanrı’dan başka
Kimseler yok imiş, yakın zamanda
(Bakû’)da milyoner bir kız var imiş;
Türklüğü çok sever, yurda yâr imiş;
Adı (Ay Hanım) mış, hanlar soyundan;
BİR ZAMANLAR “DELİ AYTEN” YAŞARDI BURSA’DA
"Aşkı için deliren Ayten’in doğup büyüdüğü yerler hep park oldu şimdi. Ayten de bir başına o parkta Bursa’ya bakıyor.”
Deli Ayten’in hikayesi aşkından deli olmuş bir kadının yüreğinin hikayesidir. Sevmek insanın aklını da başından alır kalbini boğazından yaşatır ne zaman ismi çınlasa kulaklarında ya da dudaklarının ucunda belirse adı gene
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı.
"önce saniye teyze öldü sonra dedem sonra babaannem sonra yengem sonra eniştem. sonra eniştemin ölüm haberini bana veren bakkalı bıçakladılar eniştemin yedisinin okunduğu akşam. sonra sedat amca öldü sonra babam sonra öbür dedem bir de büyük deprem. otuzuma basmadan otuz tabut kaldırdım musalladan. babamdan öncekileri babamla beraber
ben bu yüzyılın insanı değilim.
sevginin ve insanlığın değerli olduğu zamanlar varmış bundan yıllar yıllar önce. sevdiğinle göz göze gelmek, onun bir gülümsemesine şahit olmak, hele ki dokunabilmek büyük bir güzellikmiş onlar için. insan bir sevdaya düştüğü zaman yürekleri yanar da kavrulurmuş, sevda uğruna verilen emek bir görevmiş zira. Mecnun gibi çöllere düşen de olmuş, Kerem gibi yanıp kül olan da. bu düzende olduğu gibi 1-2 aylık olan, her türlü ihanetin, çıkarcılığın ve yanlışın kol gezdiği bir kavram değilmiş yani. her şeyden önce değer diye bir kavram varmış ortada, şimdiki gibi ucuzlaşıp basite indirgenmemiş hiçbir şey henüz o zamanlarda. şimdi ise biri ne zaman birini önemsese, ona sadece insan olduğu için bile değer verse küfür gibi algılanıyor nedense veya tam tersi yanlış bir algıya sürükleniliyor. vicdan denilen şey ise insanların kendi menfaatleri üzerine çalışıyor sadece. bencilliğin ve hırsın gözlerini bürüdüğü, kalplerin taş kesildiği bir yeryüzü burası. ne bu dünyayı seviyorum ne de insanlarını. bu yüzden herkese uzağım, kendime de bir o kadar yakın
.
.
