benim için hem çok keyifli hem de çok zor bi okuma deneyimi olan bu kitabı okurken aldığım birçok mesaj kitaba karşıt yöndeydi. yaptığım alıntılara karşı olumsuz yorum ve mesajlar, kitabın benim düşünce yapımı bozacağına dair söylemler oldu. bunu kibar bi dille yapıp gerçekten düşünen kişilere asla bir lafım yok ama yine de benim düşüncelerim
Öncelikle yapıt kamuoyunadaki abartısını gerçekten hak ediyor anlatımı olsun çarpıcılığı ve okuyucuya geçirmek istediği duyguyu işlemede gerçekten başarılı, yazarın aşk hikayesi adı altında bir miktarda olsa ideoloji çatışması oluşturduğu da benim nezlimde aşikar fakat adı altında demek ne kadar doğru olur orası öznel, yapıtın başarısı baş
Açık konuşmam gerekirse kitap güzeldi. FAKAT bazı eksikleri var mıydı? Vardı. Yani ben kitabı okurken açıkçası "Acaba şimdi kim ölecek?" diye düşünerek okudum. Ve bu biraz da can sıkıcı. Kitabın ilk 80 sayfası hiçbir şey olmazken 80. sayfadan sonra her bölümde biri ölmeye başladı. Bu da biraz tuhafıma gitti. Yani koskoca 14 kişi içinden sadece Beste gül'ün yaşaması. Oğuz son bölüme kadar gayet iyiydi. Yani kitabı ilk kez okuyan ve Oğuz'un öleceğini bilmeyen biri sonda Oğuz'un öldüğünü görse "Bu ne diye öldü şimdi?" der. Bence Oğuz'un ölmesi saçmaydı. Yazar sadece 'Mutsuz Son' olsun diye öyle yazmış gibiydi. Onun dışında her şey güzeldi. Kitap gayet akıcı idi. Kitap 2 günde bitti resmen. Karakterler hakkımda bir şey söyleyecek olursam da Keskin bence çok saçma bir karakterdi ve ona çok gıcık oldum (Yazar'a lafım yok karakteri gıcık yazmak istemiş ve istediği de olmuş) sonrasında Melodi. Aynı şekilde Melodi'nin ihaneti de çok saçmaydı bence. Yani Melodi ihanet edip öleceğine hiç ihanet etmez ve yaşayarak kurtulabilir di. Benim düşüncelerim bunlar siz katılır ya da katılmazsınız orası size kalmış.
Dipnot:Yazara ve kitaba hiç bir lafım yok!
Kitaba puan'ım:10/8
-RESULULLAHLA BENİM ARAMDAKİ FARKLAR-
Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
Resulullah yolda Ebu Bekir'i görse "Es Selamu Aleyküm Ya Sıddık" derdi,
Ben yolda Ebu Bekir'i görsem tanımam. Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
Gırtlağından
Tebrik ederim.
Bir kız, babası tarafından tecavüze uğradı.
Sesinin duyulmaması için dayak yedi.
Adının çıkmaması için susturuldu.
Ve en sonunda zarsız, namussuz ve iffetsiz kaldı. Üzerine bir de babasından olan çocuğunu doğurdu.
Suçu neydi?
Savunmasız, küçük ve bu dünya için fazla temiz olmasıydı...
Bununla bitmiyor ki, o çocuk gibi binler var şu
Bilginin ışığında yükselecek bu vatan,
Benim adım öğretmen bana emanet vatan,
İsterse bir şehirde ya da bir dağ köyünde,
Benim adım öğretmen gezerim belde belde,
Kolum kanadım lafım bilgi,
Bende bitmez coşar sevgi,
Başöğretmen izinde,