Anne ülkeden değil dünyadan komple emekli olasım var
Anne üzgünüm ama ben bu ülkeden gitmek istiyorum!
Aslında zerre istemiyorum! Ama sanırım hayatlarımızın harcanmasından, boşa kürek çekmekten, güzel yüzlü çocuklar ölünce yapılan haberlerle tanışmaktan yoruldum.
Kimsenin yabancı olmadığı ülkeye doğru
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
“Ve belki de hayatımda ilk defa yapamadıklarıma dalıp gitmek yerine yaptıklarım için gururlandım. Yuvaya çeviremesem de evler kurmuştum, gerçeği söyleyemesem de hikayeler yazmıştım, sarılmayı beceremesem de dostlar edinmiştim. Ömrüm boyunca kurmuş, yıkmış, sonra başka bir yerde yeniden yapmış, nereye gidersem gideyim ayakta kalmış, o inatçı ayaklarla bir ülkeden öbürüne yürümeyi bile başarmıştım. Bu da bendim işte.”
G/itmek Gerek
Yüzümde çok geç kalmışlığın buruşuk izleri.
Ne yana dönsem eksik bir türküye sarılan insanlar görüyorum.
Nereye gitsem dilleri ve gözleri bir birine benzeyen kadınlar ve adamlar.
Peki bunlar neden korkmuyorlar?
Neden ölmüyorlar?
Ve dönüyoruz başkasının kara parçalarında Dönüyoruz başkasının sularında.
Kim çekip çıkaracak bizi bu şizofrenik kuyudan.
Kim dokunacak yüzümüzde ki tanrı kadar eski çizgilere.
Ekşi,küflenmiş bir ekmek gibi kokuyor bu şehrin koltuk altları.
Köpeği vurulmuş bir çoban sessizliğine gömülmüş gibi oluyor bu saatlerde şehir.
Sonra herkes kadeh kaldırıyor kaybettiklerine.
-Şerefe
-neye içiyoruz?
-gidenlere.!
-kim gitti?
-kimse kim
-doğru ya.Herkesin bir gideni var.Di'mi?
-birde gönderdikleri..
-...Şimdi küfretmeden tanrıya ve kara parçalarına koşmak gerek.Terlemiş bir attan beter kokan bir ülkeden bahar kokan bir ülkeye pamuk toplamaya gitmek gerek.
Söz vermek ve sözünde durmak gerek.Gerektiğinde değil doğru zamanda doğru yerde olmak/ölmek gerek.