“… 
Plotinos aşk hakkında ilginç bir fikir ileri sürer: Âşık, sevdiği varlığın görünür formuna âşık değildir. Bundan dolayı dikkati bu form üzerinde toplandığı zaman ortada aşk bulunmaz. Aşk, sevenin sevdiğinden ayrıldığı yani onun görünür, maddi formuna artık sahip olmadığı zaman doğar. Çünkü bu durumda sevilenin maddi olmayan imgesi, sevenin maddi olmayan ruhuyla birleşir. Böylece seven sevdiğinde onunla ilgili kendisinde oluşturduğu şeyi sever.”
Sayfa 198Kitabı okudu
Bu orman uğultulu, bitecek mi, ne zaman ?
Binlerce yıl varmış, çizik içindeyim dalları aralamaktan.
Ağacın tek tek kendini gösterdiği o manzara çok mu uzakta?
'İçerde,
sonra bu sessizce akan yaşlar senin, diyor. İçimin duvarlarında bu taşlar oturuyor,
çıkaramadığı bir ses var, benden onu çıkarıyor,'
Sayfa 15Kitabı okudu
'Her gün bir kez dışarı çıktım kırık bir bulutla yürüdüm, her gün bir insana bakıp, yüzümü yere eğdim. Her gün bir gazeteye boş gözlerle baktım. Her gün birileri konuştu, onları dinliyor gibi yaptım. Her gün bir kez "neredeyim" diye sordum kendime. Her gün bir kuzey kışı indi içime. Her gün karşımda duran fotoğraflarına baktım. Bir kez öfkelendim her gün bir kez sordum kendime neden bu kadar bağlandın.'
Sayfa 10Kitabı okudu
Hepsi budur; kenardaki otlar..
Yüzüm hep suya bakar benim, suya dalar çıkar.
Bu göl; içinden bir ömrü geçirdiğim dünya
Bu durduğum, peşimsıra büyüsün diye rüya
Bu yavrular, kanat açtığımız,
birbirimizin göğsüne durduğumuz filan...
Bu gördüğün göl kadar. Bir de işte kenardaki otlar..
Metis Yayınları, İstanbul, 2006.Kitabı okudu
"Ben bu geçitte,
Susan bu cümlelerde ne arıyorum?"
Sayfa 17Kitabı okudu