-”Hadi abi!..” diye bağırdı delikanlı. Arabaya döndüm.
Mücadele ediyordum: İnsan, bir şehri neden sever?! Delikanlıya yönelttim soruyu:
-Bilmem ki abi…! dedi. “Çoluk çocuk herhalde… Biz okuyamadık. Zor şeyler bunlar. Büyük adam olsaydık, şıp diye cevap verirdik. Cahil kaldık.”
Bir cehalet yandaşlığı mıydı şehir ile insan’ı kucaklaştıran?!
Çok fazla bilmek, köreltmez miydi hisleri?! Anlamıyordum. Anlayamıyordum.