Kendinden vazgeçecek kadar otoritenin doğrularına kendini bırakan bir karakterdi Murtaza benim için.
Doğruları o kadar kalıplaşmış ki bu kalıpları, insana , duruma , olaya göre tekrar düşünüp tartmak yerine o kalıp içinde sıkışıyor ve başkalarına zarar veren birisi haline dönüşüyor.
Burada aslında otoriteye sunduğu bağlılık ile kendini yüceltmeyi de görüyoruz. Kişi kendine değer vermediği zaman bu açığı ancak bu şekilde kapatıyor, daha doğrusu sanıyor. Bu karakter o kadar güzel oluşturulmuş ki insana dair bir çok şeyi bulabiliyoruz. Ama görüyoruz ki yine, insan kolay kolay değişmez, kendi inandıkları kendine ne kadar zarar verse de değişmez. Değişim o kadar güç bir şey ki. Bunu yapmak çok büyük çaba ve vicdan ister.
Ama bu değişim insana iki hayat sunar resmen. Yeniden doğmak gibi, yeniden başlamak gibi, sıkıştığı araftan kurtulmak gibi.
