AWAZA CÎYA OREMAR :
"Sê roj sê şev berxwedan
Çember girtin bernedan
Pergala tûraniyan
Kirine dîl û perîşan
Hevalan serî hildan..."
Bir çember çizilse merkezinde ben,
kenarında sen.
Sen döndükçe beni;
ben döndükçe seni görsem.
Öyle bir an gelse ki;
yarıçap sıfır olsa.
Ömer Hayyam
Cegerxwîn - Kaniya Evînê
Ez Û Bilbil Bi Gul Û Yar Navdar In
Nîşanê Evînê Ne Tenê Ne Dildar In
Dost Û Yar Du Dar In, Payebilind Û Şîn
Dostanî, Dilbijî Di Nav Da Pêtî Û Ar In
Evîndar Her Yek Rengekî Dixwazin
Hin Dilbijê Sorgul Û Dilbijê Reşxar In
Evîn Kanî Ye, Şêrîn Û Tehlî Tê Da Yek So
Lê Li Hawir Beden Û Çember Û Dîwar In
Ji Wê Kaniyê Cihokek Tê Ser Dilê Hejar
Pêlên Pêşi Xweş In, Lê Ên Paşî Dijwar In
Tekerlek, bir çember içinde döndükçe dönüyor.
Her yazgı, bir diğerine bağlıdır.
Bir ip, kan gibi kırmızı,
Her hareketimizi bir diğerine bağlamış."
Rubailer
II.
Doktor istemem Annem gelsin
Yataklar denize atılsın
Çocuklar çember çevirsin
Ölürken böyle istiyorum
Sezai Karakoç
youtu.be/JcN4tPQKD6U?si=...
"Yanlış hayat doğru yaşanmaz" böylemi demişti biri .
Kendi köşene çekileceğin yerin de kalmadı çember daralıyor.
Kırık Çember - Felix van Groeningen
Gerçek olamayacak kadar güzeldi. Böyle süremezdi; hayat böyle değildir, hayat cömert değildir. Birini sevdin, birine bağlandın mı hayat bunu fitil fitil burnundan getirir.
Korkunç bir dünyanın korkulu bir evresinde yaşıyoruz, gözlerimize bakan insanlar korkuyor,
korkuyoruz. Konuşmaktan korkuyoruz, elimizdekileri kaybetmekten, görüşlerimizi söylemekten,
harekete geçip iyi şeyler yapmaktan korkuyoruz. Korkularımızı yenip, gücümüzü birleştiremeyecek kadar sefil varlıklarız artık. Boy boy dikilen apartmanlar gibiyiz artık. Yan yana, dimdik, ama
birbirimizi bütünleyemiyoruz, kucaklayamıyoruz.
Sorun da burada başlıyor, yaşadığımız yeri değiştirmek, güzelleştirmek, insanları anlamak, konuşmak, empati kurmak yerine, yaşadığımız yerden kaçıyoruz. O içteki korku yüzünden her şeyden
uzaklaşıyoruz. Sevgiden, sevgiye adanmış her şeyden.
Hem daha önemli sorunlarımız var artık, çok para kazanma, daha iyi yerlere gelme, ezerek yükselme, düşünmeyerek üste çıkma, çevremizdekileri unutma. Herkes kendi uğraşısının çemberinde. Eskiden aynı çember içinde gibiydik, şimdi zaman geçtikçe çember hem daralıyor, hem de insanlar kendi çemberini oluşturuyor. Birlikten güçlük doğmuyor artık, tek olan kendini daha güçlü ilan etmek istiyor. Saltanat savaşları, koltuk kavgaları ve menfaatçilik tüm insani değerleri sildi.
Şimdi ruhu yorgun insanlar olduk, sistemin meşhur köleleriyiz. Nefretimizi, hırsımızı, çılgın egomuzu tutabilene aşkolsun!
* * *
Küçükken çok derin bir çukur bulup içine girdiğimde dünyanın öbür tarafına çıkacağımı sanırdım...
Bulutların üstünde bir şehir olduğuna inanırdım, oraya gitmek için planlar kurardım, babamın her şeyi alabileceğini sanırdım, paramızın bitmeyeceğini sanırdım, öyle değilmiş ama... Hiçbiri öyle değilmiş.
Çocukluk işte...
Fizik ile metafizik arasındaki soyut geçişlerde mahvoluyoruz.
Bir çember gibi sürekli dolaşıyor ruhumuza bu saydamlık.
After Life
Sakın gelip mezarımın başında ağlama
Orada yokum ben, değilim uykuda
Benim o esen şiddetli rüzgâr
Elmas tanesi gibi parlayan kar
Başak tanesine vuran güneşim ben
O sakin yağmurum, sonbaharı süsleyen
Uyandığında sabahın sessizliğinde
Benim o gücü veren bedenine
Benim o sessizce çember çizen kuşlar
Geceleri şefkatle parlayan yıldızlar
Gelme mezarımın başına ağlamaya
Orada değilim ben
Hayattayım, hayatta...
Mary Elizabeth Frye
Dünya da ve Ülkemizde Neler oldu? Neler oluyor? Neler olacak?
Bütün düşüncelerim bir gözlemden ibarettir.
Pandemiye dönüşen virüs Çin kaynaklı olmayıp bir laboratuvar ürünü virüstü. Bu artık bir komplo teorisi değil.
Amacı Çin ekonomisini zayıflatmak ve aynı zamanda aşı ile bütün dünyaya yayarak küresel ilaç şirketleri aracılığıyla vurgun vurmaktı.
Her ikisi de gerçekleşti.
Aşıların maliyeti dışında
Ey örtüsüne bürünen
Ey sessizliğe bürünen
Soyun!
Varlığın perdelerinden...
Geceleri mumun ayakta duruşu
Sessizliğim,
Kalbî bir duaya niyetim
{İnsanlar, imtihandan geçirilmeden sadece iman ettik demeleriyle bırakılıverileceklerini mi sandılar?
•Ankebût,2}
"Eline bir kitap aldın, kapağını açtın ve okumaya başladın.
Gözlerini açıp, ilk nefesini aldığında artık senin olan hayatın seçimlerinle şekillendi.Aklın erdi ve tercihini yaptın.Allah'a inandın.
Ondan gelen her şeye, hayra
Kâmile
@GulveKul
·20 Aralık 2023 23:20
Ashabı Kiram,Rasûlullah Aleyhisselam'ın gidişine nasıl dayanmıştı ki...?
Yeryüzününde bi güzel nazar bâki kalacak olsa bu O'nun(ﷺ) bakışı olurdu..
Bı güzel tebessüm kalacak olsa yine O'nun (ﷺ) gül yüzü olurdu..
Birinin gidişiyle bu dünya duracaksa O'nun (ﷺ)gidişi olmalıydı...fakat olmadı.
Rasûlullah Aleyhisselam'ın gökteki yıldızları bu acıya dayandı...
Bı sıkıntıları olduğunda yanına varıp diz çöktükleri...bütün darliklarina rağmen ellerine bir nimet geçince ikram etmek için yanına koştukları...mescide gittiklerinde kainatın en güzel namazını kılmak için arkasında saf durdukları.."kim bugün bir yetimin başını okşadı" diye rahmet telkinleriyle üzerlerine titreyen.. hayatlarında ki karanlığı nuruyla aydınlatan...bakmaya bile kıyamadikları "sonsuzluk ikliminin batmayan güneşi" artık yoktu yanlarında... Doğan hangi güneş içlerini isıtabilirdi ki...
Ama unuttuğum bı şey var O'na en yakın olanlar O'nun ahlakıyla en çok ahlaklananlardı...bunun ilahi bı emir olduğunun bilincinde, emanet edileni tebliğ etmek için dünyanın dört yanına dağıldılar..yeri geldi Ümmü Eymen'e(r.anha) gidip ağladılar ama yılgınlık göstermediler.
Ebu Ubeyde bin Cerrah(r.a.)'ın uhutta kırılan dişine bakıp ağladılar ama cihattan geri durmadılar.
İçlerinde ki iman gücüyle"Ey insanlar, kim Muhammed (s.a.v.)'e tapıyorsa bilsin ki, Muhammed (s.a.v.) ölmüştür. Kim de Allâh'a ibâdet ediyorsa, bilsin ki, Allâhü Teâlâ diridir, ebedîdir”demişlerdi.
Gönlümüz sevdiklerimizin hasretiyle dağlanıyorken,onları hatırlamak en büyük tesellilerden...
Radıyallâhu anhüm ecmain...