Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
"Genellikle en zor kendini affediyorsun."
Kitap 7'den 70'e her kesime hitap ediyor. Çocuk kitabı olarak geçse de bizim için yazılmış gibi. Kitap kafasında soracağı çok fazla soru olan yalnız bir çocuğun köstebekle karşılaşması ile başlıyor. Pastayı çok seven, küçük ama çok büyük bir fark yaratan köstebekle :) Beraber gezinirken onlara tilki eşlik ediyor. Konuşacak ilginç bir
İnce Memed serisiyle tanıştık Yaşar Kemal’le. Uzun ve heyecanlı bir okuma yolculuğumuz olmuştu. Ağrıdağı Efsanesi ise tam tersine kısa soluklu ve kitaptan gözlerinizi ayırmak istemediğiniz türdendi.
Şiirsel bir anlatımla süslenmiş bu kitap, Ağrı Dağı’nın geleneklerini Ahmet ile Gülbahar’ın aşkıyla bizlere sunar.
Okurken en güzel giyitlerimi giydim, dağa çıktım, Küp Gölü’nün yanına çömeldim kaval çaldım, kuşlar, çiçekler, böcekler eşlik etti bana. Hırçın ve asi atlar, değişik gelenekler de olmazsa olmazımızdı. Otoriteye karşı hep boyun eğmiş halk, herkesin bir arada yaşaması ve o ağır saygıları, haksızlıkta tek yürek olmak gibi toplumsal olaylara şahit oldum.
Kendisine sığınan at yüzünden başına gelmedik bela kalmayan Ahmet ve ailesi gibi kibirli olamayıp her zaman haksızın yanında olan Gülbahar, içimi acıttı bu derin yolculuğumda. Ağrı Dağı’nın öfkesi bu aşk karşısında nasıl bir tepki verecek? Öfke bitecek mi, yoksa kaval seslerinde yaşamaya devam mı edecek?
Aşka köstek olan bir gaddar ve aşka destek olan bir dost motifi mutlaka işlenir Yaşar Kemal’in eserlerine... Bakalım kim köstek, kim destek olacak? Severek ve keyifle okuduğum bir efsaneydi. Çizimlere de bayıldım. Yazarın diğer kitaplarını da okumak, okumak ve okumak istiyorum.
Az önce Talha ve Yusuf’la okuduk kitabı. Onlarda etkisi ne denli oldu bilemiyorum ama ben epey etkilendim. Gülümseyerek okudum, tüm bölümleri alıntılamış olabilirim. Kısacık cümlelerin üzerinde durup uzun uzun düşünülesi bir kitap. Çok da sevimli ifadeler. Çizimlere de bayıldım. Sevmek için gerekçe aramayan saflığa da. Ben çok sevdim de çocuklar neyi ne kadar benim gibi derinleştirdi bilemiyorum. Ama köstebeğin pasta sevdasından hoşlandılar. Bence tamamen kendilerine benzetmelerinden kaynaklı :) Masumiyeti ve çıkarsız hareket etmeyi tam olarak ne zaman bırakıyoruz acaba ? Sanırım bu yaş sınırını her geçen gün aşağıya çektiğimiz söylenebilir. Ama masumiyet çok tatlı , keşke bu denli unutmasak.
Çizimlere bayıldım :)
Daha önce körler ülkesi kitabının çizimlerini sevmiştim ama canavarın çağrısının çizimleri ve karanlık atmosfer süper ötesi. Filmine baktım sırf bu kaliteli çizimler yüzünden film çizimlerini beğenmedim. Neyse kitabı kesinlikle bir şekilde çizimleri olan tudem yayımlarından okumaya çalışın. Çok beğeneceksiniz. Connor reis ve kanser annesinin hikayesini alışılmışın dışında sert bir dille ve güzel bir metaforla anlatıyor kitap. İçimizde ki canavaran söz geçirebilecek miyiz? Yoksa onun dediklerini inanacak kendimize yalan mı söyleceğiz? Güzel anlamlar çıkarılabilir. Kitabı sevdim ama nedense hikaye kısımları ve bazı okul kısımlarının yeterince kaliteli anlatılmadığını düşünüyorum. İçine çekmedi daha akıcı ve içine çekebilirdi. Bazı yerlerde bu yüzden hikayeden aldığım zevk düştü. 8verecektim kitaba metafor ve mantığı yüzünden ama kitabı her zaman bütün olarak değerlendiririm. Ve bende çizimli baskıya sahip olduğum içib o süper çizimler için 9veririm :) okuyun okutturun. Çocuklara uygun özellikle çizimleri seveceklerdir. Saçma sapan ergen kitapları okuyacaklarına bu tür kanserli bir annenin çocuğun empatisi ve içimizdeki canavarın gri tonlarını okusunlar :)
Peri Maslı
Herkese hellö
Kitapla ilgili konuya geçmeden önce bana iyi hissettiren yanlarından bahsedeyim.
Öncelikle kitabın içindeki çizimlere bayıldım. Her bölümün içinde geçen bir sahnenin illüstrasyonları efsane güzel
Bu masalı karakterin kendisinden dinlemek çok güzeldi. King’in bakış açısı ile kitap içinde barındırdığı arkadaşlık, dostluk,
Çocukluğumun en güzel zamanları spiderwick günceleri ile geçmiştir. Filmini defalarca izleseniz de doymuyorsunuz. İçindeki sürükleyicilik, akıcılık sizi esir alıyor. Bambaşka fantastik bir evren. Kitabını okumaya henüz fırsat buldum. Esrarengiz Köşk ilk kitabıdır. İçindeki çizimlere bayıldım. Elbette bir yetişkin kitabı değil ama içi çocuk kalan ve bu tarz fantastik olaylar seven her insanın keyifle okuyacağı bir kitaptır <3
İçindeki karakterlerle çok yakın bir bağ kuruyorsunuz ve sanki kitabın içindeymişsiniz gibi hissediyorsunuz. Kitap Jared Grace, Simon Grace ve ablaları Mallory Grace’in başından geçen büyülü olayları anlatmaktadır. Öcüler, böcüler, periler ve cinler :)
Yazarın, Ayçöreği ve Elmalı Turta kitabını okuduktan sonra bu kitabını da okumak istedim. Güzel bir kitaptı. Akıcı ve sade bir anlatımı vardı. Harry Potter alıntıları vardı. Bir potterhead olarak alıntılar çok hoşuma gitti. Ayrıca bölüm başlarındaki çizimlere bayıldım. Harikaydı.
Konusuna gelecek olursak, Işıl sihirlere inanan, Harry Potter aşığı
Avengers, galakside THANO’un peşine düşmüşken Falcon da Avengers Kulesi’ndeki işleri yürütüp gezegenin güvenliğini sağlamakla yükümlüydü.
Her şey yolunda gidiyordu, ta ki süper kötü ULTRON, saldırıya geçmeye karar verene kadar! Cap, Thor, Iron Man ve Hulk’un yokluğunda Falcon, tanıdık simalardan yeni bir ekip kurup Ultron’u devirmek için kolları sıvadı. Bu ekipteki isimler: Quicksilver, Scarlet Witch, Vision, Black Widow ve Hawkeye! Ama Ultron bu ekibi kolayca yendiğinde, planları istediği gibi gitmedi! Yenilgiyi tadan Falcon, kendi liderlik yeteneklerini sorgulamaya başladı. Acaba kanatlı Avenger, Dünya kendine ihtiyaç duyduğunda sorumluluk alıp zorlukları göğüsleyebilecek mi?
Marvel kitaplarını okumayı çok severim bu kitapta içerik ve konu olarak çok beğendiğim bir kitap oldu. Sevdiğim karakterleri okumak çok keyif verdi. İçerisinde bulunan çizimlere de bayıldım. Severek okuduğum ve beğendiğim bir kitap oldu
Yanlış anlamaların en masumunu bu güzel kitapta okuyoruz adeta. Resimleriyle anlatılan maceraları bağdaştırarak okursanız ne demek istediğimi anlayacaksınız şuşu kırmızı toka babasıyla yaşadığı maceraları anlatırken kendi bakış açısından yorumladığında ortaya eğlenceli ve komik sahnelere şahit olmak düşünüyor. Biz yetişkinler bile okurken eğleniyorsak okul öncesi miniklerimizin beğenmemesi kaçınılmaz oluyor.. Bir baba kızın sevgi dolu, komik eğlenceli anlarına şahit olmak istiyorsanız bol tebessüm içeren bu kitabı mutlaka edinin. Ayrıca kitaptaki çizimlere bayıldım.
Umutsuzlukla Umut Arasında
Bu incelemeyi( daha doğrusu kişisel yorumu) yazmak zorundaydım.
Bu eser herkesin "aaaaa bayıldım, mükemmeldi! diyerek abartması bence. Kitap mükemmel değil arkadaşlar.
Her yerde görmek illaki beklentimi arttırdı ama okumaya başlayınca oldukça durağan bir anlatımla karşılaştım. Tamam, belki çoğu olaya değiniyor ancak bu ilginç kısmını baya baltalıyor olayın, hatta basitleştiriyor.
Elimde pdf versiyonu olması (kitap ince olmasına rağmen fazla pahalı) da yavaş okumama neden olmuş olabilir, hatta birkaç kez bırakmayı düşündüm 100 sayfa olmasına rağmen.
Okunur mu? Evet ama beklentiyi çok yükseltmemekte fayda var.
Yazarın İntihar Dükkanı'nı daha fazla beğendiğimi söyleyebilirim kesinlikle, bu kitabı daha az bana hitap etti.
Kısacası kitapları abartıp şişirip insanları hayal kırıklığına uğratmayın arkadaşlar.
Her neyse...
Başlangıç kısmında bir anda olaya girmesi, duygusal betimlemeleri oldukça içine alması, dönemsel olaylara değinmesi, güzel çizimlere yer vermesi, hissiyatı okura aktarabilmesi olumlu yanlarından bazıları.
Sonunu sevdim, başka bir son hüsran olurdu.
Okuyun derim ama herkes beğenmiş diye düşünerek başlamayın.
İyi okumalar...
Sevgili Umay Umay'ın kalemine sağlık...
Çok şirin bir kitaptı.çizimlere de bayıldım.
En sevdiğim tarafı ise kitaptaki boş sayfalardı.Hepsini doldurdum;)
Sıkılmadan okuyacağınız bir kitap.
Keyifli okumalar...
Son Ayı
Genç Timaş’ın en tatlı kitaplarından biri oldu benim için ‘Son Ayı’. O kadar güzel o kadar hoştu ki.. En en en başta şunu söylemeliyim ki çizimlere bayıldım, harikaydı. Okurken çoğu yerde çizimlere bakmaktan kendimi alamadım, kitabı okumayı unuttum bile diyebilirim.
Meteorolog babasıyla birlikte yaşayan April, küçükken annesini kaybetmiştir.
Galateia
Galateia, Bir Öykü. Madeline Miller'ın kelimelerine Ambra Garlaschelli'nin illüstrasyonları eşlik ediyor. Kitap, kapağından da anlaşılacağı üzere İthaki Yayınları'ndan çıkmış. Türkçe çeviride ise Elif Ersavcı var.
Kitaptaki illüstrasyonlar muhteşem. Anlatıyla iç içe geçmiş, insanı sarıp sarmalıyor. Kelimelerden çıkıp çizimleri okurken buldum kendimi. Bayıldım.
Yunan Mitolojisi'nden bildiğimiz Pygmalion'un feminist açıdan yeniden anlatısını okuyoruz. Burada miti yazmayacağım. İnternette bolca mevcut zaten.
Galateia, kısacık bir yeniden anlatı olsa da günümüzü de son derece derinden anlatıyor. Kendi benliğini bastırmak zorunda bırakılmış, hapsedilen bir kadın. Diğer taraftan çocuğu için endişelenen bir anne. Kendisini ve çocuğunu özgür bırakma derdinde bir kadın Galateia.
Galateia taştan olduğu için çizimlerde ona göre yapılmış tabii. Ancak çizimlere bakarken "Galateia ve kızı albino olabilir mi acaba?" diye aklımda bir soru işareti oluşmadı değil. Albino insanlara yaşatılanlar da düşünülünce...
Nedendir bilmiyorum ama bu vol'e inceleme yazmayı istedi canım. Gecenin köründe gelen inceleme perileri mi desem bilemedim. Bu arada manganın İngilizce halini online okuduğumu lakin uygulamada kayıtlı olmadığı için Türkçe baskısını okudum olarak işaretlediğimi de belirteyim.
Bu bölümleri izlediğim zamandan beri oldukça vakit geçti. Olayın genel hatlarını bilsem de unutmuşum bazı şeyleri. Mangayı okuma sebebim biraz da bu aslında. Hatırlamak.
Zabuza ve Kakashi arasındaki Sharingan muhabbeti mesela tamamen aklımdan çıkmış. Onları okumak oldukça güzeldi.
Bazı sayfalarda hayran kaldım çizimlere ama ne var ki bunlar henüz ilk volume'ler olduğundan Kishimoto'nun tarzı tam oturmamış ve gerçekten bu kısımlarda manga okumak eziyet oluyor. Çizim konusunda beni hayal kırıklığına uğratmayan Death Note var şu anda.
Sakura tavırları yüzünden sevmediğim bir karakter ve manga bana hiç yardımcı olmuyor bu konuda. Daha da itici buluyorum bu halini. Sasuke konusunda özellikle Shippuuden hakkında şunu okumuştum. Animede bu yansıtılamasa da mangada onun acısının belli olduğunu. Umarım öyledir çünkü şu sıralar Sasuke'den ne nefret ediyorum ne de seviyorum. Naruto ise çizim olduğundan kaynaklı daha sert. Animede tarzı çok daha yumuşak geliyor bana. Kakashi'nin çizimlerine ise bayıldım.
