Ruh, kendisini sevdiği için yaratan zamana masum bir çocuk gibi güle oynaya gelir. O, masumiyeti içinde, yarattığından dolayı mutlu olandan ayrıldıktan sonra, kendisini mutlu eden şeylerden başka bir şey bilmez. Ruh, aldatıcı iyiliğin tadına bakar ve eğer kendisini koruyamazsa aldanmaya devam eder. Bunun için onu gemleyecek kanunlar ve hiç olmazsa ona gerçek şehrin kalelerini gösterecek bir yönetici gereklidir.
İlahi Komedi, Araf / Marco Lombardo ile karşılaşma