Genel bir acımanın nesnesi olmak da toplumsal ölümün bir şekliydi.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
'Bir ülke, bir halkı gazze'de kuşatmış; çocuk, genç, yaşlı, kadın, sivil demeden katliam yapıyor tüm dünyanın gözü önünde. insanlık onuru, sizin başınıza gelene değil, başkasının başına gelen 'bir şey'e karşı, sizin nasıl tavır aldığınızdır der ioanna kuçuradi. işte filistin meselesi de kimin onurlu, kimin onursuz olduğunu daha iyi kavramak için bir turnusol kâğıdıdır. azınlık her yerde azınlık, çocuk her yerde çocuktur. bu vahşeti eleştirenleri bunlar arap sevici, dinci, hamasçı bilmem neci diye yaftalamayın. kimlikleriniz ve aidiyetleriniz sizi insanlıktan çıkarmasın. israil'e karşı durmak için insan olmak yeterli bir husus ve biz ziyadesiyle insanız.'
"Doğuştan kör olmak büyük bir tabiat haksızlı ğı, bir felakettir. Sonradan kör olmaktan daha acı değil ama."
"Çocuk mu? Hiç de değil, hanımefendi! Çocuk olmak için önce çocukluğunun olması lazım."
Sayfa 54Kitabı okuyor
....
Çağdaş kadının bağımsızlık korkusu: “Sindrella Kompleksi”
Sindirella Kompleksi’ni ilk duyduğumda adı itibarıyla ve kadın meselelerine ilgim olduğundan dikkatimi çekti, biraz araştırdım.
İnternette tatmin edici bir kaynağa rastlayamadım.
Fakat yazar Colette Dowling’in Sindrella Kompleksi adında bir kitabı olduğunu görünce derhal sipariş
#5199mecliste...
Sırf kuduzdan değil saldırma sonucunda da ölen pek çok çocuk, genç, orta yaşlı, yaşlı insan oldu. Yüzlerce insan uzuv kaybı yaşadı. Bakın siz bu haberleri "ay içim kaldırmaz" deyip izlemiyorsunuz diye, yok olmuyor. "Taş atmışlardır, nanik yapmışlardır" gibi sözlerinizle alakası olmayan görüntüler duruyor her yerde. Ama şu
Bugün yanıma koşa koşa 8-9 yaşlarında formalı bir çocuk geldi. “Abi ayakkabımı bağlar mısın?” dedi. Kırdım dizlerimi ayakkabısını bağlayacağım “Sıkı bağlar mısın abi maçım var.” dedi. Sıkıca ayakkabılarını bağlayıp, “Umarım benim için gol atarsın” deyip gönderdim onu. Teşekkür edip koşarak uzaklaştı. Çocuk olmak ne güzel şey. Bir topun peşinden dünyanın en büyük derdi oymuş gibi koşmak ne büyük lütuf…