Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum...
Kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı
Tesbih tanelerim bitse gözyaşlarım...
Didem Madak
"sanki şehir sustu,----sanki aldı intikamı
düşlerimde yetiştirdin----yemyeşil baharı.
yemyeşil----baharı sakladım,
yüzünün her satırı-----sanki çocukluğum.
kaybedilmiş onca şeyi geri kazandı ufkum."
hak ettiğini düşündüğüm bir kadına yazmıştım.
geç,ti geçti.. geçer, tut elinden O'nun, tut elimden..
çocukluğum..y, sen de anılar gibi kal geçmişin tozlu raflarında. sonra ben seni, aniden gelişen bir seyahat için, eski bir valize koyacağım apar topar.. sonra sen, ne oldu, diyeceksin.. ben de, hiç...
sen eski bir kitap,
ben ise ümmî ...🥀
Gel gidelim çocukluğum
Bu diyar bizde huzur bırakmadı
...Beynimde havai fişekler patlıyor ve büyüyorum. Gözlerimdeki yaşlar konuşup bir şeyler anlatmaya çalışıyor ve susturamayacak kadar halsiz hissediyor çocukluğum...
Anneler Günü...
Açma kapımı, üşür yaralarım anne...
Aklımın yangınlarına inat üşür yüreğim.
Sorular, öğütler, dersler, kaybedişler…
Titrek yüreğimde değeri yok hiçbirinin.
Kapımı açan asi rüzgâr, içeri savurur anılarımı.
Pervasızca odama dağılır zamanlar.
Annemin kızgın sureti canlanır içimde.
“Toplayacağım anne”,
“Çocuk yanımı bulabilirsem, düzelteceğim
23 Nisan...
Evet bugün 23 Nisan, büyüdük bir Nesil olarak yaşlanıyoruz. Her 23 Nisan olduğu gibi yine aklıma çocukluğum geldi. Ben hep şiir okur programı sunardım okulda. Gösterilerden sonra çocuklar anne ve babalarına doğru koşardılar, anne ve babaları onları öper ve sarıp sarmalardı. Ben ise görevim bittikten sonra kimsem olmadığı için boynu bükük 🙁 köşeye çekilirdim. Komşularımız beni sarar ve öperdiler ama ben anne ve babamı istiyordum hep. Benimde 23 Nisan anım hep bu şekilde aklımda kaldı. 🥺😣yaşda geçiyor, zamanda geçiyor, ama yaşadıkların hep seninle birlikte kalıyor..
23 Nisan geliyor çocuk bayramı… Herkesin profili çocukluk resmî… Çocukluğum hastanelerde geçtiği için resmim yok. Üzüldüm üzücü…
📎Nerdesin çocukluğum!!
Sabahları annemin sesi, sobanın sıcaklığı, üzerinde
dumanı tüten çayımız, çok bolluk olmasa da en çok
huzurla duyduğum soframız, kardeşimle okul yoluna
düşüp hiç bitmeyen okul yolumuz, ekmek arası
peynirim, bazende okulda aldığım simitim nerdesin?
Çantayı bir kenara atıp sokaktaki çocuklara yetişme
çabam, annemin defalarca çağırıp baban gelicek
şimdi dediğinde istemeye istemeye evin yolunu
tutmam, sarı saçlı bebeğim, masanın altındaki
evim,salon halılarindaki desenleri yol bilip sürdüğüm
kırmızı arabam nerdesiniz? Sıcacık oda da ailecek
yediğimiz akşam yemeğimiz,yemekten sonrası
sıcacık odadan ışık hızıyla lavaboya gidip gelmemiz,
yere serip yaptığımız ödevlerimiz, yorgunluktan mı?
Huzurdan mi?
Bilmem erken uyuduğum günler nerdesiniz?
