Sol elimde bu kitap sağ elimde kalem... Şaka değil, kaldığım yerden okumaya başladığım anda kalemi elime aldım. Sanki bir ders kitabına çalışır gibi çizdim hemen hemen her cümlenin altını. İlk başlarda bitmesin istedim, sindire sindire, öğrene öğrene okudum. Sonlara yaklaşırken bitsin istedim ama her başarı öyküsünü okuduğumda elimden bırakmak istemedim. Şansa kadere çok inanan bir insan olarak bu inancımı biraz kırmama yardımcı oldu. Gerçekten "herşey benimle başlıyor" dedirtti. Cesareti ve kendine güveni olan bir insanın inancını daha da arttırdı. Ve çevreye daha da sağır olunması gerektiğinin önemini vurgulattırdı. Bu kadar yorumdan sonra en çarpıcı ve en aklımda kalan deyişi yazıp bitiriyorum.
"Afrika'da her sabah bir ceylan uyanır.
En hızlı aslandan daha hızlı koşması gerektiğini, yoksa yok olacağını bilir.
Afrika'da her sabah bir aslan uyanır, en yavaş ceylandan daha hızlı koşması gerektiğini, yoksa açlıktan öleceğini bilir.
Aslan yada ceylan olmanızın önemi yok, yeter ki her sabah kalktığınızda koşmanız gerektiğini bilin. "