Oturuyorum, düşünüyorum, düşünüyorum –eskiden olan her şeyi, mutlu olanları, kederli olanları– hepsi geçiyor gözlerimin önünden, hepsi sislerin arasındaymış gibi yanıp sönüyor. Tanıdık yüzler beliriyor (sanki uyanıkken rüya görmeye başlıyorum) – annemi görüyorum en çok...
Sayfa 95 - Can yayıncılık