Kitap öyle bir çırpıda okunup bitmiyor,hem hızla okumak istiyorsunuz gelişmeleri merak ediyorsunuz hem de aranızda oluşan bağ sebebiyle bir anda bitsin istemiyorsunuz.Satırların altını bol bol çizdiğiniz,bol alıntı yaptığınız bir okuma oluyor.Kitapta bizi güçlü bir roman karakteri karşılıyor; Dorıan Gray!Oblomov gibi,Raskolnikov gibi güçlü ve kendine özgü bir karakter....
Dorıan, ressam arkadaşının çizdiği portresine bakar ve o korkunç kendini beğenmişliği ile “Ömrümün yükünü şu resim taşısın,ben ölümsüz gençliğin lekesiz parlaklığını hiç yitirmeyeyim!” diye dua eder.Bu dua laneti olur ve yaşayacakları ettiği bu duaya onu bin pişman edecektir.Başına gelenler,sebep olduğu felaketlerle hayatı bir kabusa döner.Bu “Acayip Prens”in hikayesi sarıp sarmalayacak sizi,tavsiye edebileceğim bir kitap,Dorıan Gray’in Portresi