Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
"bütün pencerelerde bekleyen benim"
Ve
Ve
O çalmayan bütün telefonlarda aylardır konuşan da kabul. Birkez yolda karşılaşalım onunla da avunacağım. Adımı sesince duymaktan vazgeçtim. Sesini duysam, susacağım, yel esiyor ama değirmen dönmüyor kuraklık bu. Adın ekmeğe dönüşmüyor "
TURGUT UYAR...