Romanın Macerası: Bozkurtların Ölümü Atsız'ın, tarihin tozlu sayfalarından çıkardığı Kür Şad'ın hikâyesidir. 639 yılında Çin sarayını basan 41 yiğidin hikâyesini Atsız Fransız kaynaklarından, muhtemelen Hüseyin Cahit'in De Guignes tercümesinden, daha üniversite yıllarında okumuş olmalıdır. Çin kaynaklarında Cie-şı-şuay olarak geçen
"Sen hüzünlüsün diye dünya durup sana yol vermeyecek!"
Demiş , Doğan Cüceloğlu
Bu sözü çok severim...
Birincisi, seni kendini sorgular hale getirmelerine izin verme. can yakmak için olmayan şeyleri bile söylerler.
İkincisi, hayatından herkese bahsetme. Kendi yağında kavrul gitsin. Çünkü ne kadar çok bilirlerse o kadar söz söyleme hakkını kendilerinde görürler.
Üçüncüsü, bu kadar doğrucu olma, biraz daha politik ol. Çünkü can acıtabilirsin ya da sonucunda senin canın çok yanabilir.
Dördüncüsü, kendini açıklamak için ekstra çaba sarf etme. Çünkü ne kadar çabalasan da karşındaki anlamak istediğini anlar. Yanlış anlamak için hazırda bekleyene doğruyu anlatamazsın, kendi bildiğine inanır. Zaten seni anlayan birisi için bu çabaya gerek bile kalmaz.
Beşincisi, sana verilen kadar karşındakine değer ver. Çünkü senin saygını ve sevgini zayıflık zannedebilirler.
Altıncısı, iste ama ısrarcı olma. Çünkü her şey olacağına varır.
Yedincisi ve en önemlisi, kendini sev, aileni sev, arkadaşlarını sev, balıklarını sev. zaten seviyorsun biliyorum ancak ara sıra bunu kendine hatırlat ki ne kadar şanslı olduğunu gör. Çünkü onlar senin için ne kadar önemliyse, sen de onlar için öylesin.
Hadi aslanım go! go! go!
A. Karaçay
Son zamanlarda iyice hissizleştim. Birisi ağzımı yüzümü yamultsa bile "gık" diyesim yok. Sanırım ruhumu uzun zamandır kullanmayı bıraktım. Ya da insanlar bana bunu yapmam gerektiğini kafama vura vura öğretti.
Hahhhh. Söylesenize... Neden insan sevdiği tarafından sevilmez yahut sevmediğin ot burnunda biterdi? Neden çocuklar daha çok ağlar sanılırken, yetişkinler daha çok ağlardı?
Aslına bakarsanız ben bunun cevabını uzun süredir biliyordum... Biliyordum ama idrak etmek dahi istemiyordum.
Zira bunun gerçekliği büsbütün bedenimi incitiyor, sarsıyor hatta sancı krizlerine sokuyordu. "Tamam" dedim kendi kendime, "tamam, her şey olduğuna varır." Sonuçta bu dünya sınav dünyasıydı. Başıma gelende, gelecek olan da hepsi benim sınavımdı.
İşte bu yüzden "tamam" dedim kendi kendime, "tamam". Çünkü her şey olacağına varırdı...
- ZehrAktaŞ
Zamanla anlayacağız, ümidin öyle kolay kolay yitip gitmediğini..
Biz değil miyiz, kavuşmaları mahşere bırakan.
“Bir ömrün güzelliğini, merhametli bir gönüle girmekte saklı olduğuna inanıyorum” diyordu ya şair.
Olan olsun, kalbimiz kırılsın defalarca.
Lakin biz yine de yitirmeyelim bazı şeyleri..
İyiliği, güzelliği, merhameti..
Dünya denen değirmen
