Bir kadının konuşmasından değil susmasından korkulur. Çünkü susan her kadının içinde dikkatle çalışan bir kum saati işler. Elindeki kum saatini her alt üst edişinde o kadın gelmiş geçmiş hayatını sabırla gözden geçirir. Zira susan kadın, birazdan konuşmaya ve değiştirmeye başlayacaktır.
"Yeter" dedi Hatice bir sabah, hiç kızmadan, hiç bağırmadan.
"Ben gidiyorum"...