18 yaşımın son demlerinde, serin bi yaz akşamındayım. 18.. Önceden bu yaş hep tılsımlı gibi gelirdi bana, sanki insan hayatının en güzel yaşanması gereken yılıymış gibi.. Belki ilerki yaşlarda ah on sekize dönebilsem diyen çok insan gördüğüm için, bilmiyorum.
Şimdi son günlerini yaşıyorum. Tuhaf hisler içerisindeyim. Geriye bi yandan içimi ısıtan hayaller bıraktım, öbür yandan gerçekle örtüşmeyen, aldanmacalar..
Ama şu günlerde kırdığım bi inanç var;
Hep daha güzeli bekliyor beni, evet belki yolda, yarında, ötede ama hep orda bi yerlerde, beni bekliyor..
Kendimle ters düşmeden alacağım kararlar,
yeni yüzler, gülüşler, dostluklar..
İyi ki yoldayım..
İyi ki yolumda yanıma aldığım her şeye yer var..
youtu.be/tLCaV6dsY2I
18.06.2021
00.34
#154811108 irdelememe dair eklemek istediğim bir görüş daha var onu yazmak istedim;
Şahsi fikrim, eğer hayatınızda bir defa olsun gerçek, sahici ve tarihi bir gönül birlikteliği yaşamak istiyorsanız günlük yaşantınızdaki gelgitlerin, günlük, haftalık ya da aylık gibi kısa süreli dönemsel hislerin ve isteklerin
Zaman Kapsülü
Beklenen gün geldi çattı ve ben hala hazır hissetmiyorum kendimi. Ne yapacağım? Onca zaman sonra ya bocalarsam? Ya karıştırırsam? Ya unutursam? Ya devam edemezsem? Hayatın devam ettiğine inandırdım kendimi, ya ben devam edebiliyor muyum gerçekten? Kurtulmalıyım bu ruh halinden. Normalde böyle endişeler yaşamam pek ama bu kez farklı, burası özel,
Faulkner'ı Nasıl Okumalı ?
@@ WILLIAM FAULKNER'I NASIL OKUMALI ? @@
"Robert Hamblin
Faulkner okurlarının çoğu, Faulkner hakkında çalışmak, ders vermek ve yazmak üzere kariyer yapmış olan bizler bile, ilk Faulkner metnini okuduktan sonra ilk kaygı, şaşkınlık ve düpedüz hayâl kırıklığı deneyimlerimizi hatırlayabiliriz. İnanın bana, Faulkner'ı zor buluyorum
Çok ayıp (!) bir film: PadMAN
Bu iletinin çok fazla okunacağını ya da beğenileceğini de sanmıyorum. Çünkü daha önce bu filmden bir replik paylaştım ve çok az beğenildi hatta beğenip beğeniyi geri çeken erkekler de oldu... (#78746771)
Çünkü çok ayıp (!) asla konuşulmaması (!) yok sayılması (!) gereken bir konu...
Film adından da anlaşılacağı üzere kadın pedini daha doğrusu toplumun bu konudaki baskısını, cahilliğini anlamayan; buna karşı koymak isteyen bir adamı anlatıyor. Film Hindistan'ın taşrasında geçiyor ve oradaki kadınlar pahalı olduğu için ped yerine bez parçası kullanıyorlar ki bu sağlıksız hatta ölümcül bir durum. Kadınlar hatta bu günlerde kirli, lanetliymiş gibi eve girmiyorlar ve balkonda hapis hayatı yaşıyorlar ve eşlerinin kendisiyle iletişim kurmasını dahi istemiyorlar.
Maalesef bütün bunlar çok önceden gelen ve yerleşen saçma inanışlardan kaynaklanıyor. Asıl saçma olan şey 21. yüzyılda hâlâ böyle cahil, çağ dışı düşünen, hatta hiç düşünmeyen insanların olması...Bunun kadın doğasında var olan doğal bir döngü olduğunu anlayamaması...
İnsanlardan dini çok farklı anlattığıma dair olumlu dönüşler alıyorum. Yaptığım tek şey kendi hayatımdan, ve dinin hayata olan yansımasından bahsetmek. İnsanlar şaşırıyor çünkü daha önce böyle kimse anlatmamış çünkü malesef yaşanılması ve yaşatılması için inen din sadece günün,haftanın birkaç saatinde kalıplaşmış bir iki cümleyi tekrar etmekten