Şiir
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda
Bu Son yangını şimdi kâinat konuşuyor
youtu.be/1WMUXKYuY3M?si=...
Nurullah Genç
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Uyandım fecre baktım
Titriyor par par meşiette
Dönüp bir kere olsun
Bakmıyorlar, artık eb’âda
Denizler, dalgalar, dağlar
Ağaçlar gölgeler dalgın
İlâhî! Ürperen tek gölge yok
Bağrında âfâkın
Sabâ durgun, sular durgun
Ne manidar o gökler
Kudretin bir vahyi hâlinde..
Mehmet Akif Ersoy
Bir ileri iki geri :)
İyi şeylerin hiçbiri bedava değildi. Sevgi bile….
Herşeyin bedelini ödüyordun, ve eğer yoksulsan elindeki tek nakit kahır çekmekti.
Savaş, sevgi, ihanet, yoksulluk, özlem, kitapta duygu kasırgası var…
Bir çok karakteri ve aile üyelerini akılda tutmak biraz zor 
Yüzyıllık Yalnızlık kitabındaki gibi bir soy ağacı kitaba eklense hiç fena olmazmış. Yine de o kadar karışık değil korkmayın :)
Afganistan’ın küçük bir köyünde doğan annelerini kaybeden yoksul bir baba ile yaşayan iki kardeş
bir gün ayrılmak zorunda kalıyorlar. Peri hem yoksulluk hem de üvey dayısının sevdiği kadını mutlu etme çabası ile ailesinden kopartılıyor. Ve onların kavuşmasını beklerken araya bir sürü değişik karakter ve hikaye giriyor. Nebi ve Bay Wahdati hikayesi tam Afganistanlık olmuş da neyse yorum yapmayacağım okuyunca anlarsınız ;)
Yazar kitabın sonuna kadar sizi kıvrandırıyor :) bunu yaparken de uyanık olmanızı bekliyor. Dalgın ve kafanız dağınıksa daha sakin bir zamanınızda okumanızı öneririm.
Genel olarak kitabı beğendim. Bazı kitaplar vardır son sayfayı okuduğunda boşluğa baktırır bana göre öyle bir kitaptı.
Kitabın teşekkür kısımındaki yazarın eşine yazdıklarından kimse bahsetmemiş ama ben ona da değinmek isterim :) çünkü her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır sözünü doğruluyor ;)
“ Roya’ya müteşekkirim, sırf bu kitabın defalarca vücut bulan halini okuduğu, ayıkladığı için değil, gündelik yaşamımızı tek bir şikayet fısıltısı çıkarmadan sürdürdüğü, ben yazabileyim diye tüm yükü sırtlandığı için. Roya, sen olmasaydın bu kitap birinci sayfanın ilk paragrafında ölüp giderdi. Seni Seviyorum.”
"𝑺𝑶𝑵 𝒀𝑨𝑵𝑮𝑰𝑵"
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende
Gökkuşağı nerde aşikâr olur
Hangi aynadır ki, kurulur saray
Bâde mi içirmiş toprağa gökler
Kimin gözlerine düştü yıldırım