Yağmur Duası
Vakti zamanında kurak geçen bir yaz gününde Cuma namazı sonrası cemaat, cami imamı ile birlikte yağmur duasına çıkarlar.
Hacet namazları kılır, dualar edilir ve kurbanlar kesilir ama gökyüzünden tek damla yağmur düşmez..
Cemaat boynu bükük şekilde günlerce yağmasını bekler ama nafile. Güneş ortalığı kasıp kavurur.
Bir vakit sonra kasabalarına
Bulutlar Mavi Gökyüzü Beyaz Olabilirdi İnansaydık
Hiçbir şey tesadüf değildir. Bunca pembenin, morun içinde bir mavi bulmak da öyle...
Belki bu satırları anlamadınız ama şöyle anlatayım; Garapon Kâğıtları ve Palyaço'yu (Heinrich Böll) birlikte koymuştum çantama, okumak üzere. Şiir kitabı kısadır, çabuk biter ve Palyaço'ya geçerim diye düşünmüştüm ve Grapon Kağıtları'nın içindeki şu mısralardan habersizdim;
"Aşık olduğu için kahve döküyordu terliklerine
Heinrich Böll'ün Palyaço'su
Mary onu bırakıp gitmişti, yalnızdı."
İşte bu yüzden böyle anlamsız bir cümle ile başlıyorum satırlarıma... Pembelerin içinde bir mavi ile... Tesadüf diye bir şey yoktur ve bu bana bir işaretti. Hatta bayım! Size de bir işaret ama gerek yok artık işaretsiz size!
Ve Didem Madak'ın mısraları ile devam ediyorum kalbinize olan mırıldanmalarıma;
"Elmasın çatlarken çıkardığı sesi duyuyor musun,
Bedenime çarpan incilerin sesini?
Bir kadeh içindeki tozu üflüyor
Her şeyi bir veba salgını gibi hatırlayarak
Bekliyorum beklediğim neyse onu.
...
Aslında hiç istemiyorum ama
Ne yapsam rutubetim sözlere bulaşıyor Kalbiye."
İncecik bir kitap; bir kadın kadar ufacık, narin şiirler... Ama su gibi şiirler, göl gibi şiirler; bir ırmak, bir şelale gibi... Her birinin sonunda bir damla gözyaşı arası konmuş; huşu ile karışık hüzün eşliğinde şiirler. Ve beni Didem Madak ile tanıştırdığı için 
OKUNMUŞ KÜTÜPHANE ye bu şiirler gibi teşekkürler...
Keyifli okumalar...
Çöldeki İki damla su gibiydi sesi huzur ve hayat kurtarıcı,Seher vakti yaprak üstündeki bir çiğ tanesi kadar güzeldi çehresi lakin çok umutsuz gözlere sahipti gecenin karanlığına ben ise kaybolmuştum çoktan o karanlıkta....
Elif
Gece
bir gecenin karanlığı çökmüş gönül pencereme, kasvetli esen rüzgar üşütmüş ellerimi özlemmin bahrı da yankılarken keskin bir bıcak kesiği saplanmış boğazıma nefesim boğuk, sessim annesini arayan bir çoçuğun merhaba sesi gibi ürkek gökte parlayan yıldızlar var, lakin canlarım buğulu damla damla süzülürken kirpiklerinden ismin. Dört duvar arasında yankılanıyor hasrettin.
Şükran Demirhan #yüreğedokunankalem 
Şükran Demirhan Şükran Demirhan Şükran Demirhan 
Yüreğe Dokunan Kalem
Gece yarısına doğru yağmur kesildi, bulutlar dağıldı. Yıldızların akıllara sığmaz lambaları, yeniden serpildi gökyüzüne. Sonra rüzgar da dindi. Adanın kahverengi toprağına yarıklardan akan, yapraklardan damla damla damlayan suların sesi kaldı ancak. Hava serin, nemli ve berraktı. Çok geçmeden, suların sesi bile kesildi.
...Ben bütün çiçekleri kurban ederken sana
Gözlerinde iki damla yakamoz pırıltıları
Ve nerden geldiği bilinmeyen içli bir keman sesi
Sen sokağın sonunda, ben ortasında
Sanki beyaz perdeden
Hüzünlü bir son sahnesi canlanıyor
Sevda anlatılmıyor sevdiceğim
Gözlerden dökülen yaş mı yoksa sevgi mi bilinmiyor...