Bırakıp gidenleri saymıyorum bile....
Yok yok! öyle bol keseden
Tüm annelerin günü kutlu olsun demek.
Mesela;
"Artık dayanamıyorum bana yardım edin" diyerek anlatan
Anlatırken gözyaşları sel olan öğrencimin
Kendisini oklavayla döven annesinin,
"Biliyor musunuz annemin pişirdiği yemekleri yemiyorum çünkü bana haram olsun diyor sürekli " diyen öğrencimin
İşte bu ben!
İSTER OKUYUN İSTER OKUMAYIN CANINIZ SAĞOLSUN.
O kadar anlatı dinledim herşeyini,
Tam kendi derdimi anlatacken,
"git be" çok koydu be, göz yaşları ile yazıyorum şu satırları, hep yanlız kalırımı insan saat olmuş 1.buçuk 3 gündür uyumuyorum belki bu satırları siz okurken değerli 1k ailesi umrunuzda dahi olmicak belki beğenip geçeceksiniz
Hatun Kişi Niyetine
(Haziran ayı öykü etkinliği)
Bir yakınınızın cenazesinde hayal edin kendinizi (Allah gecinden versin). Namaz kılınmış, cenaze defnedilmiş. Gözde yaş, gönülde hüzün, elde mevtanın hayrına dağıtılan kıymalı kır pidesi. İşte o kıymalı kır pidesi; ölenle ölünmediğini, hayatın her şeye rağmen devam ettiğini simgeliyor. Kıymalı pide deyip
Her saat biraz daha eksilmek.
Zor bir geceydi benim için. Gece yarısı üçü geçiyordu. Son konuştuğum insana ölmek istiyorum ama intihar etmek gibi bir düşüncem yok demiştim. Ağladım biraz, yastığıma sarılıp uyudum. Yataktan mı yuvarlandım, ben mi kendime aşağı attım bilmiyorum. Durmak bilmeyen bir sarsıntı, yattığım yerden iki kez kalkıp yastığı aldım başımın altına ve yanıma.
Bir ömür boyunca sessiz ve sakin cümleler seçip,
Dürüstlüğü değil belki ama huzur için yalanı bile kanıma çekmiş ben,
İnan yazmanın ne büyüsü
Nede ederinin peşindeyim.
Dayanamıyorum,
Yetişmeye az biraz uğraş, ölüyorum.
Hayatta nefrete dahil her şeye düşman kesildim
Bilerek bastığım tek bir çimen
Ölen muhabbet kuşum
Annemin her seferinde
ALLAHIM...
ADIM ENES.
BİRAZ KONUŞMAK İSTİYORUM SENİNLE...!
Ayın ve Güneşin sahibi
Yerin ve göğün sahibi
Suyun ve ateşin sahibi
Yaşamın ve ölümün sahibi
Ezelin ve Ebedin sahibi.... Bize yardım et..!
Yüzümü hiç görmedim. Bedenimde bir kaç yara izi, içerimde bir sızı. Aynaya hiç bakmadım, saçımı taramadım, top koşturmadım. On'a kadar saymadım. Sınıfta kalmadım, eve geç kalmadım. Hem ben, evde hiç
Her anımda, her saniyemde sen. Sabah uyanır uyanmaz seninle konuşmaya başlıyorum. Ağzıma bir lokma aldığımda sanki sofrada sen varmışsın gibi, sana dönüp, güzel olmuş değil mi, diyorum. Sonra birazdan, doydum ben, sen de doydun mu kuzum, kaldıralım mı sofrayı diyorum. Bir bakıyorum: annem, babam, kardeşim. Sen yoksun Mona. Ben artık buna dayanamıyorum. Uzun zamandır doğru düzgün kitap okuduğum da yok. Ne zaman bir iki satır okusam yanımdasın; sana okuyorum. Yazar şunu söylemek istiyor, diyorum: açıklamalar yapıyorum sana.
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste