Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
302 syf.
10/10 puan verdi
kime söyledin derdini,kimi sevdin gizli gizli...
Kitap mi bitti ben mi bittim bilemiyorum :) lan,ulan,haydaa,eee,olacak iş mi,neydi şimdi bu...diyip kaldım..Spotfy de inatla her şarkıdan sonra Sezenden "sensizim" i çalıyor "iyicee dağıl diyor"...Şimdi ben bu Fosforluyu tanıyorum derim ama ispat edemem kimseye..Çok sevdiğim ama benden çok uzak olan ikinci annem "Sanem" mutfak masasında içip anneme "çok seviyorum be abla ölüyorum be dayanamıyorum abla istanbul u karış karış gezdim ama yok" diyen Sanem teyzecim beş yaşında bir çocuk olarak seni kapıdan gizlice izliyordum gözyaşlarını,acını,çaresizliğini..Karakolda Ayna Var ve Istanbul sokakları şarkılarını ondan öğrenmiştim ve şimdi bu eseri okuma zamanıymış...Okudukça bırakamadım,anladıkça,hissettikçe kitabın içinde kayboldum bir de üstüne teyzeciğime benzeyince olay iyice dağıldım..Bu eser, aşkı zerrelerinize kadar hissettiriyor :) sarsılmak isteyenlere tavsiyedir..
Fosforlu Cevriye
Fosforlu CevriyeSuat Derviş · May Yayınları · 19681,531 okunma
94 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir Salıncakta Yaşamak Nazif Çiftçi Türü: öykü Sayfa sayısı: 94
Bir Salıncakta Yaşamak
Bir Salıncakta YaşamakNazif Çiftçi · Lîs Yayınları · 202024 okunma
Reklam
344 syf.
9/10 puan verdi
·
6 günde okudu
Halil'in çocuk tacirliği yapan adamların arabasının bagajında bir çocuk bulmasıyla olaylar gelişmeye başlıyor. Daha sonra  Halil çocuğu ablası Seher'e teslim ediyor. Nesrin ablasına anne diyor neden mi? "Annem her ölen çocuğu için "Ben sizi ipek kundaklara sarmaya kıyamazken, buz gibi kara topraklara nasıl saracağım?" diye ağlardı." Abla! Sen ağlama, ben dayanamıyorum senin ağlamana. Artık bundan böyle ben senin kızın olacağım ve söz olsun ki ne anneme anne ne de sana abla diyeceğim. Ben artık senin kızınım; ister sev, ister döv. Anneme melek diyeceğim. Tamam mı anne?"" İlerleyen zamanlarda Seher, Halil'i yanına alıyor ve en güvendiği adamı oluyor. Bir türlü çocuk sahibi olamayan Seher’in çocuk sahiplenmek için verdiği mücadeleleri okuyoruz. Seher güçlü bir kadın örneği kadının hırsını, intikamını, egemenliğini gözler önüne seriyor. Kitabı okumaya başladığımda karakterler ve olayları anlamada zorlandım ama sonra her şey yerime oturdu ve su gibi akıp gitti, fazla detaya girmedim çünkü okuyup hissetmeniz lazım bu kitabı ayrıca gerçek bir yaşam hikayesinden esinlenerek yazmış yazarımız kaleminiz daim olsun
Doğmadan Ölenler
Doğmadan ÖlenlerHalit Yazıcı · Dante Kitap · 201982 okunma
232 syf.
10/10 puan verdi
·
9 günde okudu
Cioran ile yapılan röportajın kitaba çevrilmesiyle oluşan ezeli bir mağlup. Cioran hakkında kişisel bilgilere en çok ulaştığım kitap bu olmuştur. Cioran'ın herhangi bir kitabını okuyan herkesin aklında yazarla ilgili soru işaretleri ve sorular oluşmaktadır. Bir çoğunun cevabı burada yer alıyor bu yüzden Cioran okumaya başlayan birinin bunu sonlara
Ezeli Mağlup
Ezeli MağlupEmil Michel Cioran · Metis Yayıncılık · 2019518 okunma
80 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
8 günde okudu
Ayşegül Kocabıçak'ın "Dilsiz Annelerin Sessiz Çocukları" adlı kitabını okurken, Adnan Azar'ın "konuştur beni/en çok sustuğum yerden kanıyorum”dizeleri düştü aklıma.Konuşturmak istedim ben de dilsiz anneleri, sessiz çocukları...Konuşsunlar, isyan etsinler istedim, yaşadıkları karşısında.Yalın,vurucu bir anlatımı var Ayşegül
Dilsiz Annelerin Sessiz Çocukları
Dilsiz Annelerin Sessiz ÇocuklarıAyşegül Kocabıçak · Nota Bene Yayınları · 2020173 okunma
516 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
“Orhan Pamuk çok güzel bir kitap yazmış. Kitabı bitirince ben de çok etkilendim ve kendimi Kemal olarak farz edip, Kemal’den size son bir mektup yazdım değerli okurlar. Yorum için müzik: John Paesano - Finale” 70’ler ilginç bir dönemdi. Nedendir bilmem ama ne zaman uzun favorili, İspanyol paçalı pantolonlar giyen birilerini görsem 70’lerden kalma
Masumiyet Müzesi
Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202241,4bin okunma
Reklam
540 syf.
10/10 puan verdi
Nereden başlanır ki buna? Kitap bitti. Bomboş duvara baktım. İzledim... Müzik falan da yok bu sefer. Sessizlik istiyorum sadece. Gözyaşlarım ve sessizlik. Bu evde mümkün değil tabiki bu. Yazmak için geceyarısını bekleyeceğim dedim. Ama işkenceydi bu kendime. Ruhum bedenimden ayrılıyordu sanki. Nefes alamadım. Gerçekten alamadım. Tuvalete
Günlükler
GünlüklerSylvia Plath · Kırmızı Kedi · 20141,068 okunma