O kendisini ne kadar sevdiğimi hiç bilemeyecek; hem onu yakışıklı filan diye sevmiyorum, Nelly; benden daha çok bana benziyor da, onun için seviyorum. Ruhlarımız her neden yoğrulmuşsa, ikimizinki de aynı.
Sayfa 100Kitabı okudu
"Sana artık Daniel demek istesem, çok mu tuhaf olur? Bu isim kulağına çok garip geliyor olmalı."
"Hayır, garip gelmiyor. O daima kalbimde taşıdığım bir isim."
:(
Sayfa 331Kitabı okudu
"Bilmiyorum. Ne aradığımı, nereye gittiğimi ya da kim olduğumu bilmiyorum."
Sayfa 135Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Ve bir gün hepimizin öleceğini bilmek çok değerli. Çok büyük bir armağan. Ben olma armağanı. Çünkü sadece kaybetmeye razı olduğumuz şey bizimdir... Bizim acımız, hazinemiz ve insanlığımız olan bu benlik, sürekli değil. Değişir; gider, denizdeki bir dalga gibi. Tek bir dalgayı kurtarmak, kendini kurtarmak için denizin sakinleşmesini, gelgitlerin durmasını mı istersin? Kendi güvenliğini satın almak için, ellerinin hünerini, kalbinin arzusunu ve aklının açlığını feda eder miydin?"
Sayfa 134Kitabı okudu
"Sizden korkuyordum. Ölümden korkuyordum. Ölümden o kadar korkuyordum ki belki de ölüyorsunuzdur diye, size bakamıyordum bile. Benim için ölmemenin, eğer bulabilirsem, bir... bir yolu olduğundan başka hiçbir şey düşünemiyordum. Fakat, sanki büyük bir yara varmış da kanıyormuş gibi, hayat sürekli akıp gidiyordu. Fakat her şeyde bu vardı. Ve ben hiçbir şey, hiçbir şey yapmadım; sadece ölmenin korkusundan saklanmaya çalıştım."
Sayfa 133Kitabı okudu
Kimsenin kimseyi yargılayacak durumu yok. Her insan kendi bilir çektiği acının boyutlarını ya da yaşamında anlamın hepten yok olduğunu.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bazen bana ne olduğunu anlayamıyorum; korku değil bu, arzulama da değil. Boğazımı sıkıp göğsümü parçalayacakmışcaskına beni tehdit eden içsel bir cinnet bu!
Sayfa 130Kitabı okudu
Acılar içinde kuruntulara dalıyorum; düşündüklerimi kağıda dökmeye kalkışsam, bir karşıtlıklar ilahisi çıkar ortaya.
Sayfa 115Kitabı okudu
Sahip olduğum o kadar çok şey var, ama Lotte için duyduklarım, sahip olduğum her şeyi yutuyor; sahip olduğum o kadar çok şey var, ama onsuz her şey bir hiç.
Sayfa 111Kitabı okudu
İçimden, göğsümü parçalamak ve beynimi dağıtmak geliyor; insanların, birbirleri için ne kadar az anlamları var. Ah! Sevgi, sevinç, yakınlık ve coşku kendi içimden gelmiyorsa, bir başkası da bunları veremeyecektir bana; soğuk ve güçsüz bir halde karşımda duran birini, ben de mutlulukla dolup taşan yüreğimle mutlu edemem.
Sayfa 111Kitabı okudu
"Yenileyemeyeceğim tek şey görüş ve düşüncelerimdir; içimde bundan daha güçlü bir şey yoktur. Size canımı veririm, ama vicdanımı veremem. Onu dinlemeyebilirim, fakat konuşmasına engel olabilir miyim?"
Kurduğumuz yakın dostluk ürünlerini veriyordu; artık benden çekinmiyordu. Her gün beni egemenliği altına almaya, kaprislerine de yeni bir kurban sağlamaya çalışıyordu. Çünkü gerçekten de öyle görülüyor ki, ruhsal hastalıklara yakalanan insanlar, istekleri, içgüdüleri olan toprak sahibinin arazisini artırmak istediği gibi, etki alanlarını genişletmek isteyen yaratıklara benziyorlardı.
"Ceza yasaları, mutsuzluğu hiç tanımamış kimseler tarafından yapılmış!"