Kitabı okurken beynim yandı tam olay başlıyor tak 3 ay sonrasına geçiyorsunuz tamam deyip okumaya devam ediyorsunuz ve yeni bir olay giriyor ve yine tak 2 hafta sonra..
Ya abi ben oradaki sureci, karakterlerin tepkilerini görmek isyorum. Ama yok.
Bir de kitaptan dehşet bir iletişimsizlik var. Hem karakterler arasında hem kitap ve okuyucu arasında.
ben anlamadığım yerler oldu kim kuruyor o cümleyi, sık sık kendinizi bir güncelleme ihtiyacı hissediyorsunuz..
Şunu da ekliyim; biz Türk halkı olarak tepki bekleriz, bir karşılık bekleriz. Kitapta o yok abi hemen örnek veriyorum.
Kitapta oğlan kızı kaç aydır görmemis felan kızla bir karşılaşıyorlar (üstelik kız başkasının sevgilisi) olacak iş değil deyip hiçbir şey olmamış gibi sohbet ediyorlar, hani duygu? Hani samimiyet? Özlem cart curt.
Kızı öpüyor yine tepki yok. Çıldırdım. +18 olaylar geçiyor ve tepkileri olaylara karşı duruşları vs. Sanki daha düne kadar birliktelerdi o kadar sakinler ki. O kadar normal ki. Anladık normal insan kitabı değil.
Ben tepki, samimiyet,o psikolojik karşılık, özlem,sevinç arıyorum ama onlar zerre yok.
Artı olarak, konu olarak da çeşitlik çok insanı bir yerde koparıyor.
Sosyal sınıf tabakası, özgüvensizlik, asosyal durum,ergenlik, akran zorbalığı,vs vs .
Diyegim o ki sadece 100 sayfa okud
Sally Rooney um hemen girmek istedim, bu kadar kitaptan kopuk hissediyorsunjz ama kitap okutuyor. Yazarın başka kitabını alır mıyım? Yüksek ihtimal almam.
5/10
Normal İnsanlarSally Rooney · Can Yayınları · 20196,2bin okunma
Tüm zamanlar sende soluklanır
Issızlığım senden alır rengini
Ve bütün derinlikleri senden öğrenir kuyular
Silik ve görkemsiz sular sende billurlaşır
Ölüm dudağından düşürür her nesneyi
Bütün kokular senin adımlarında gizli
Çağının ruhundan kondurursun kalbimin acıyan saatine
Hangi şarkıda geçer yüzün
Hangi cümlede sana benzeyen bahçeler kurulur
İlk kez korku mangası okudum ve sonuçtan gayet memnunum.
Üç hikayeden oluşan bu manga son derece rahatsız edici çizim ve hikayelerden oluşuyor. Özellikle ilk hikayenin çizimleri sizi daha detaylı incelemeye, inceledikçe de daha konforsuz hissetmeye zorluyor.
Üçüncü hikayeninse kurgusu gerçekten çok özgündü ve ilk defa böyle bir kurguyla karşı karşıya kalmanın acemiliğini yaşıyorsunuz.
Ancak değinmem gereken durumlar da var: Anlatılan hikayelerin nedeni ve sonucu hiçbir zaman net ve eksiksiz bir şekilde açıklanmıyor. Yazar ve çizer Junji Ito hikaye akışını devam ettirebilmek için gereken minimum bilgiyi paylaşarak, sizi olayın içine çekiyor ve anlatmak istediğini anlatıyor, okuyucuya sorgulama fırsatı vermiyor. Bir de son iki hikaye bi tık kısaydı, daha fazla okumak isterdim.
Ama tabi ki üç hikayenin de etkileyiciliğinin, olayların anlatılan zamanlarında ve anlatıldığı kadarında olduğunun da farkındayım.
Bu durum beni rahatsız etmedi açıkçası. Kendimi andan keyif alıyormuş gibi hissettim. Ve belirttiğim gibi gerekli noktalar açıklandığı için (bana göre) mantık eksikliği de hissedilmedi.
!!! Manga, son derece rahatsız edici ve yer yer gergin olduğu için bunları göz önüne alarak okuyun.!!!
Memnun kaldığım için büyük bir ihtimalle Junji Ito' nun diğer mangalarını da okurum. Güzeldi. :)
2 yıldır alıp almama konusunda kararsızlık yaşadığım, nedense konusunun pek benlik olmadığını düşünüp her defasında almaktan vazgeçtiğim bir mangaydı. İki hafta önce Gerekli Şeyler mağazasında bir kez daha rastlaşınca artık alıp okuyayım en iyisi dedim.
İlk iki bölümü okurken aklımdaki tek düşünce iyi ki yazın alıp okumamışım bu kitabı dedim.