Selamünaleyküm dostlar
Çocukça göründüğüne bakmayın, aslına, kitabın derinliklerine inerseniz tüm anlatılmak isteyeni idrak edeceksiniz. Kitabı okudukça anlamışım meğersem (farkında değilim :) anlamak isteyene çok derin manâlar taşıyor. Ne biliyim büyükler çok anlamıyormuş gibime geliyor, onlar çok incelemez, çok umursamaz. Sırf bu yüzden bazen insan kendini güvenede hissetmeye muhtaç oluyor, onu anlayana ihtiyaç duyuyor, onu sevene, onun gözyaşına bile kıyamayacak kadar kıyamayana..
Kalbi güzel presim, nede çok benimsemişti gülünü. Onun gülüydü, hiçbir güle benzemeyen, ona bağlanıp onu özel kılandı. Herkesin bir dikeni yoktu, gül çok şansıydı, onun küçük bir prensi vardı..
Son bir alıntı ile;
“Git ve güllere tekrar bak. Kendi gülünün eşsiz olduğunu anlayacaksın.”
Her gönlün kendine ait bir gülü vardır.
Vesselam..