Yalnız beden değil, can da değişir. Tabiat, huy, inanışlar, arzular, zevkler, dertler, kaygılar, bunların hiçbiri kimsede aynı kalmaz, biri ölürken, bir yenisi doğar. İşin en tuhafı, bilgilerimiz bile bir yandan doğar, bir yandan ölür, bilgi bakımından da hiç aynı kalmayıp, hep değişir bildiklerimiz. Bilgi yitirildiği içindir ki öğrenme diye bir şey vardır. “Unutma” bir bilginin silinmesidir. Öğrenme, gidenin yerine bir yenisini belletmekle bilgiyi yaşatır, böylece de bilgi hiç değişmemiş gibi görünür. Bütün ölümlü varlıklar, bedeniyle ve her şeyiyle ölümsüzlüğe bu yoldan erişir. Bunun bir başka yolu da yoktur. Böyle olunca, artık neden bütün canlılar yavruları üstüne bu kadar düşüyor diye şaşma. Bütün o emekler, sevgiler hep ölümsüzlük uğrunadır.
Hep bir benmerkezcilik..
“Herhalde fark etmişsindir, sana mutlu olup olmadığını sormamın sebebi sende kendimden bir şeyler bulmamdı. Benzerlikler insanlara çekici gelir. Belki sen bende aynı şeyi görmedin ama olsun. Belki zihnin yorgun düşmüştür, kendini var olmayan ve var olmadığını bizzat bildiğin, dertlere kaptırmışsındır, bu dertler bütün enerjini tüketiyordur.”
UNUTAMIYORUM!!!
Peki unutmak için ne yapıyorsun kardeşim?
Her gün melankolik şarkılar dinliyor, eski fotoğraflardan çıkmıyor ve farklı haramlarla zihnindeki düşünceleri bastırmaya mı çalışıyorsun? Haram bir ilişkinin, neticesinde getirdiği acı kaçınılmaz... Ama unutma bu acı kendini heder et diye değil, kendine gel diye verildi.
Bir şekilde o yanlış adımı attın duygularına yenik düştün belki.. Şuanda bu acıyı çekiyorsun bu durumdan karlı çıkmanın yolu kalbine istediğini vermekten geçiyor. İstediğini vermekten kastım tekrardan haram bir ilişkiye adım atmak değil tabi ki... Çünkü kalbinin istediği ona acı çektirecek faniler, kusurlu sevgiler değil..
Yapman gereken ilk şey Allah'a karşı samimi bir şekilde tövbe etmek, o ilişki sana acı çektirdiği ya da terk edildiği için değil, zaten başından beri yanlış olduğu için bu yoldan vazgeçmek.
Ardından hayatında ki boş ve malayani vakitleri hayırlı meşguliyetlerle doldurmak. Çünkü mesele günaha girmemek değil, günaha giden yolları tıkamak. Sen boş kaldıkça ya da eski anıları hatırlatacak şeyler ile meşgul olduğunda şeytan zihnine hep aynı düşünceleri getirmeye devam edecek, olduğun yerde kalacaksın, unutamayacaksın.
Ama bu hal çıkmaz değil, kurtuluş var.
"Lezzet-i hizmet-i imaniye her kederi unutturur."
Yani bir derdin var ve çıkmazda mısın? Allah'ı tanımaya ve Onun yolunda iyilikler yapmaya odaklan kardeşim. Göreceksin ki hayatındaki tüm dertler zamanla ehemmiyetini yitirecek. Sonuçta senin hislerin de kalbin de Allah'ın elinde. Bugün dünyanın en en dertli insanı da tövbe edip Allah'a yakınlaşsa, emin ol onun dahi kurtulamayacağı dert yok.
//Alıntı//
Dün geceyi kalbimiz mahzun, içimiz öfke, gözlerimiz gözyaşı dolu geçirdik Müslümanlar olarak...
Aslında her asırda Müslümanların yaşadığı durumun aynısını yaşadık...
Kâfirlere karşı savaşan hak tayfa yeryüzünde hep vardı.
Batıla karşı dimdik savaşan, o hak tayfaya ulaşamayan, imkânları olmayan bizim gibi çaresiz Müslümanlar da hep oldu. Biz ilk