d
@desenunal
31 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bize öğretecek en çok şeyi olan insanlar, sevme kapasitemizin sınırlarını bize gösterenlerdir; onlar, korkulu pozisyonlarımıza bilinçli ya da bilinçsiz olarak meydan okuyanlardır. Onlar bize duvarlarımızı gösterirler. Duvarlarımız bizim yaralarımızdır; onlar bizim daha fazla sevemeyeceğimizi, daha derin bir bağ kuramayacağımızı, belirli bir noktadan sonra bağışlayamayacağımızı hissettiğimiz yerlerdir. Biz, nerede en çok iyileşmeye ihtiyacımızın olduğunu görmemize ve iyileşmemize yardımcı olmak için birbirimizin hayatında yer alırız.
Sayfa 109Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Çocuksu benliğimiz, varlığımızın en derin düzeyidir. O bizim gerçek kimliğimizdir ve gerçek olan şey yok olmaz.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Korku bizim paylaşılan sevgisizliğimizdir, bireysel ve kolektif cehennemimizdir. O, bize içten ve dıştan baskı yapan, sevginin anlamsızlığı hakkında sürekli yalancı tanıklık eden bir dünyadır. Korku ifade edildiğinde, biz onu öfke, istismar, hastalık, açgözlülük, bağımlılık, bencillik, saplantı, yozlaşma, şiddet ve savaş olarak tanırız.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitabı okumaya başladı
Kaderine yön vermeli, onun planlarına karşı durmalı ve karşıdakinin kendisini teslim almak için sergilediğinden daha aşağı olmayan bir kararlılıkla, onu sürekli gözaltında tutmalıydı. Tehlikenin nereden geldiğini tam olarak saptadıktan sonra hayatını yeniden düzenlemeye ve davranışlarını yaptığı keşfe uygun bir biçimde organize etmeye karar verdi.
Birileri -savaş ağaları ve onların suç ortakları- senaryo yazıyor ve bizleri sıramız gelince yukardan kuklalar gibi oynatıyor. Gerçek kurguya dönüşmüş: Gündelik varlığımızın dehşetinin öyküsü!
Sayfa 152Kitabı okudu
d tekrar paylaştı.
Ayrıldılar... Ve bir daha birbirlerini görmediler. Fakat ikisi de küçük derenin kenarındaki söğüdü ve orada geçirdikleri güzel ilkbaharı ve yazı unutmadılar.
Sayfa 35Kitabı okuyor
ben büyük sevdim
otlara böceklere insanlara bölündü sevgim
kuşlara ağaçlara
seni öper gibi öpüyorsam doğanın ürpertisini
seninle irkilir gibiysem - sulara daldırınca ayaklarımı
bil ki büyük sevdim
bir ekin çiçeğinde buluşum seni
bir dağ serçesinde bakışım sana
sen diye kulaçlayışım soğuk suları
bir elmayı koparırken dalından
bir dalı çekerken kendime güneşten önce
sıcağın altında koklarken iğde çiçeğini
seni diye öpüşüm bir kuzunun burnunu gözlerini
sana diye dokunuşum ısırgan tozlarına - menekşelere
senden diyedir eğilişim gözelere koyaklarda
d tekrar paylaştı.
"Demek ki beni hiç tanımamışsın, benim sevince nasıl sevebileceğimi hiç bilmiyorsun çünkü, yanlışın var. Senin varlığının her zerresi benim için kendi varlığım kadar değerlidir; hastalansa, mahvolsa da canımın canıdır benim. Senin zekân benim hazinem; bozulsa da benim gözümde değerlidir. Sen çıldırsan seni deli gömleğiyle değil, kollarımla tutarım ben. Kollarını bağlasam da iplerin arasına sevgim dolanır. Senden asla tiksinip kaçınmam."
Sayfa 422 - Mr. RochesterKitabı okudu
d tekrar paylaştı.
Kadınlar erkeklerden çok değişik bir biçimde gösterilir -dişinin erkekten başka olmasından gelen bir şey değildir bu- "ideal" seyircinin her zaman erkek olarak kabul edilmesinden, kadın imgesinin onun gururunu okşamak amacıyla düzenlenmesindendir. Bunun böyle olduğundan kuşkunuz varsa şu deneyi yapın: Bu kitaptan geleneksel bir nü imgesi seçin. Kadını erkeğe dönüştürün. Kafanızda ya da resmin üstünde oynayarak yapabilirsiniz bunu. Sonra da bu değişikliğin yarattığı sarsıntıya bir bakın. İmgede değil, kafanızda tasarladığınız seyircinin içinde yaratacağı sarsıntıya!
Sayfa 64Kitabı okudu
d tekrar paylaştı.
Resimde, Nell Gwynne uzanmış, kendisini çıplak durumda seyreden seyircisine edilgen bir biçimde öylece bakarken gösterilir. Ne var ki burada çıplaklık kadının duygularının bir dışavurumu değildir. Burada çıplaklık, sahibinin (hem resmin, hem de kadının sahibinin) duygularına ya da isteklerine boyun eğme belirtisidir. Kral, başkalarına gösterdiğinde resim kadının kendisine boyun eğişini gösteriyordu; konukları da Kralı kıskanıyorlardı.
Avrupa dışındaki sanat geleneklerinde -Hint, İran, Afrika ve Amerika yerlilerinin sanatında- çıplaklık hiçbir zaman böyle edilgen değildir. Bu geleneklerde, bir yapıtın konusu cinsel çekicilikse, yapıt iki kişi arasındaki etkin cinsel sevişmeyi gösterir. Kadın da erkek gibi etkindir; her ikisi de öbürünü içine alacak biçimde hareket eder.
Sayfa 52Kitabı okudu