"Karanlık evimden çıkıp sana giden bu daracık tünelde ilerlemeyi büyük bir sevinçle denedim ve beni ben yapan her şeyi yavaş yavaş,sana doğru giden ama birdenbire senin yerine o geçit vermeyen taşa çarpan bu tünelin içine attım;şimdi,beni ben yapan her şeyle birlikte,hızla kazarak açtığım bu tüneli yavaş yavaş geri yürümek ve doldurup kapatmak zorundayım.Sonuçta kendime yeni yollar açarım,ben,yaşlı köstebek..."