"Üç yukarı... iki sağa... " diye mırıldandı. "Tamam, çekil biraz, Harry."
Şemsiyesinin ucuyla duvara üç kere vurdu.
Dokunduğu tuğla şöyle bir titredi - oynadı - küçük bir delik belirdi ortasında - delik büyüdü, büyüdü - bir saniye sonra Hagrid'in bile geçebileceği kemerli bir geçitteydiler. Geçit, kıvrıla kıvrıla uzayıp gözden yok olan taş döşeli bir sokağa açılıyordu.
"Diagon Yolu'na hoşgeldin," dedi Hagrid.