Özgür yaşayan insanlar arasından yargı ve yönetim aracılığıyla en sinirli, en kızgın, en heyecanlı, en yetenekli, en güçlü ve başkalarına göre daha az açıkgöz ve dikkatli insanlar seçilip ayıklanıyordu ve özgür kalanlara kıyasla hiçbir zaman daha fazla suçlu ya da toplum için tehlikeli olmayan bu insanlar, birincisi aylarca ve yıllarca tam bir
Sayfa 521Kitabı okudu
Novodvorov’un bütün devrimciler tarafından sayılmasına, çok bilgili, çok zeki biri olarak kabul edilmesine karşın, Nehlüdov onu ahlaki nitelikleri bakımından orta düzeyin çok çok altında olan devrimciler arasına sokuyordu. Bu adamın akıl gücü, yani böleni büyüktü; ama kendisi hakkındaki düşüncesi, yani bölüneni çok çok daha büyüktü ve çok uzun zamandır akıl gücünü kat kat geride bırakmıştı.
Sayfa 506Kitabı okudu
“Onlarla yan yana, birlikte yürüdüğümüz düşüncesi kafamı sık sık meşgul ediyor. Peki kim ‘onlar’? Tam da uğrunda mücadeleye giriştiğimiz insanlar. Oysa onları tanımadığımız gibi, tanımak da istemiyoruz. Daha da kötüsü onlar bizden nefret ediyorlar, bizi düşman olarak görüyorlar. İşte korkunç olan da bu.” Konuşmaya kulak kabartan Novodvorov: “Ortada korkunç bir şey yok. Kitleler her zaman yalnızca iktidara tapınırlar,” dedi cırlak sesiyle. “İktidarda olan hükümettir ve ona tapınıp, bizden nefret ediyorlar; yarın biz iktidarda olunca da bize tapınacaklar...”
Sayfa 504Kitabı okudu
İnsanların canını yakan bu korkunç kötülükten kurtulmanın tek ve kesin yolunun insanların Tanrı’nın önünde her zaman suçlu olduklarını, dolayısıyla da başka insanları cezalandıramayacaklarını, onları yola getiremeyeceklerini kabul etmeleri olduğu düşüncesi Nehlüdov için tam anlamıyla açıklık kazanmıştı şimdi. Hapishanelerde tanık olduğu bütün o korkunç kötülüklerin ve bu kötülükleri yapanların başları dinç, kendilerine güvenli hallerinin sırf insanların olmayacak bir işi yapmak istemelerinden, yani kendileri de kötü davranarak kötülüğü düzeltmek istemelerinden kaynaklandığını da şimdi çok açık bir şekilde anlıyordu. Ahlaksız insanlar, başka ahlaksız insanları yola getirmek istiyorlardı ve bunu hiç düşünmeden, mekanik bir iş gibi yapabileceklerini sanıyorlardı.
Sayfa 561Kitabı okudu
Katyuşa gözlerini yerden kaldırmadan hızlı adımlarla odaya girdiği sırada Nehlüdov'un kafasından bir an, "Yaşamak istiyorum, bir ailem, çocuklarım olsun istiyorum, insanca bir yaşam istiyorum," düşüncesi geçti.
Sayfa 619 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Oruç ve diriliş
"Oruç, insan ruhunu yeniden onarmaya girişince, düşünme yollarımızda tıkanmış geçitler açılır, hayallerimize karışan putlaştırıcı eğilim kaybolur."
İslâm Düşüncesi, 1967
(Kıyamet Aşısı)
Sayfa 79
Oruç ve diriliş
"Oruç, zamanın kirlettiği ve ölümün tozlarına batırdığı vücut ve ruh için, gözle görünmez bir gusül, bir teyemmümdür. Tek başına bir tıp, dört başı mamur bir sıhhattir."
İslâm Düşüncesi, 1967
(Kıyamet Aşısı)
Sayfa 78
Oruç ve diriliş
"Oruç ayı çıkarken, sahip olduğunuz dünyayla, oruç ayına girerken bu işleme uğrattığınız dünya arasında ne büyük fark var. Daha doğrusu bu iki dünya kavrayışı ve tasarımı arasında ne kadar büyük fark olursa, sizin orucunuz o kadar verimlenmiş bir oruçtur."
İslâm Düşüncesi, 1967
(Kıyamet Aşısı)
Sayfa 76
Oruç ve diriliş
"Oruç günleri ilerledikçe ve yaş ilerledikçe, oruçlu oruçta ilerledikçe dünya, nûranî bir çehre kazanır. Dünya olmaktan çıkarak, içimizin bir aynadaki aksi, bir yankısı olur. İnsan dünyaya değil, dünya insana katılmaktadır sanki artık. İnsanla dünya arasındaki kahırlı diyalog yavaş yavaş tatlı ve munis, ruhun ısındığı bir monolog halini alır."
İslâm Düşüncesi, 1967
(Kıyamet Aşısı)
Sayfa 74
Oruç ve diriliş
"Oruç, ilkin göze, dudaklara, damağa ve sonra düşünceye, hayal gücüne tesir eder. İnsanın idrak ve yorumunu değiştirir. Duygularımız, düşünüş ve hayal edişimiz değişince, bizdeki dünya tasarımı da değişmeye başlar. Artık ne uyku eski uyku, ne yediğimiz yemekler eski yemeklerdir. Sıcak bir yaz gününden sonra iftarda içtiğimiz ilk bir bardak suyu, hiçbir gün farkına bile varmadan içtiğiniz bir bardak suyla değiştir misininiz? İftar yemeği, dış ölçülerle, her günkü akşam yemeğinden farklı olmadığı halde, neden o hiç unutulmaz, öbürleriyse hiç hatırlanmaz? Sabah kahvaltılarında her gün yediğimiz zeytinle, oruç açan zeytintaneleri arasındaki diriliş ve dirilik farkını açıklamak bile fazla..."
İslâm Düşüncesi, 1967
(Kıyamet Aşısı)
Sayfa 72
Yitik Cennet
-"Onlarla yan yana, birlikte yürüdüğümüz düşüncesi kafamı sık sık meşgul ediyor peki kim 'onlar'? Tam da uğrunda mücadeleye girdiğimiz insanlar. Oysa onları tanımadığımız gibi, tanımak da istemiyoruz. Daha da kötüsü onlar bizden nefret ediyorlar. İşte korkunç olan bu."
-"Ortada korkunç bir şey yok. Kitleler her zaman yalnızca iktidara tapınırlar. İktidarda olan hükümettir ve ona tapınıp, bizden nefret ediyorlar; yarın biz iktidarda olunca da bize tapınacaklar..."
Sayfa 571Kitabı okudu