ÇÛYÎN
Rûyê şêrîn dîrok jê dibare
Ji porê zerîn çend demsal wenda ye
Oy oy oy
Sînga spî wek berfa çiya ye
Bi êş û derdan dil bê derman maye
Oy oy oy
Rûyê şêrîn dîrok jê dibare
(Güzel yüzün tarih biriktirmiş)
Ji porê zerîn çend demsal wenda ye
(Mevsimler kaybolmuş sarı saçlarında)
Sînga spî wek berfa çiya ye
(Bembeyaz göğsün karlı dağlar gibidir)
Bi êş û derdan dil bê derman maye
(Kalbim dermansız kalmış acı ve dertten)
Tarih -i cihan, tarih usulü bölümü
Malum ola ki tarih kelimesi ittifak -î ehl-i lügatca Arabi -yi mahz değildir. Bu kelime, İbrani lisanında "Yareh"olarak intikal olmuştur. İngilizce 'de "History"denilir. Bu kelime de Yunanca 'dan gelmedir. Hatta Araplar bu kelimeyi (Yunanca da istoira) Yunanlardan ittihaz ederek kendi lisanlarında istimal etmeye başladılar. Kur'an-ı Kerim 'de" إنّ هذا الاّ اساطيرُ الأولين " diye ayet vardır. Bu ayette "Esâtîr" diye bir kelime murur olur. Esâtîr,istur,istir,ya da istarın çoğulu olup acep ve batıl hikayeler anlamına gelir. Türk lisanında bildiğimiz "satır"olarak gelmiştir. Türkler de bu kelimeyi Araplardan "tarih"olarak aldılar. Kürtçe 'de de"Târîx" denilir. Lakin fasih olarak "dîrok" olarak lisanen istimal edilir.
Geçmişin bilinç haline gelmiş şekli olarak tarih insana hastır ve "ben" idrakinin, "olmak" bilincinin temel dayanağıdır. Birey olarak insan kendi kişisel hikayesini anlam belleğinde yani hafızasında koruyarak ben idrakini sağlarken, toplum da aynı işlevi toplumsal anlam belleğine yükler ve olmak bilincini korur. Toplumun anlam belleğinin toplamı onun tarihidir.
Elhamdülillah eski Krallık dönemi bitti.
Pıştê her meşaqqetek,elbet heye hesani
Rabt kır Mentuhotep1,ewe Menesê sani 2
Hanedana kevnar xîlas, hatîn yê vusta
Dirokê mısır ne rahate,ew kesê ne usta
Ger ey heval ,bixwuni tarixa cihanê
Ew weqt,şabun-û ferahi dertê meydanê
Tarih -i cihan der hayat-î insan, mısır tarihi,1. Ara dönemi sonu .
1- Orta krallığın ilk firavunu
2- Misirin İlk kralı .
Yazmış olduğum kısa bir tarih usulü risalesi.
Dünya,4,54milyar yıl önce var oldu. Yavaş yavaş teşekkül etti ve bazı havadis peyda oldu. Zamanla hücreler ve mikroplar,denizlerde ya da cümle suda, zahir oldu. Bitkiler ve hayvanat zahir oldu. Bu dünya da nice mahlukât-î muhtelif ,zehâb eyledi. Sonra, insan geldi. Bu topraklara insanlar gelmeden evvel, cihan sessiz ve müreffeh idi. Mahlûkât,
Ey dîrok
Ey zeman!
Kî kê ji warê kê dike
Kî kê li warê kê dihewîne ?
Kîm
Ey tarîh !
Ey zaman !
Kîm kîmî kîmîn topraginda sürerken
Kim kimi kimim toprağına kabul ediyor ?
