okudugum en kotu ve zorlama polisiyelerden biri olan tepenin lanetinden sonra fena toplamamis yazarimiz. ancak malesef ki yazar biraz isi fanservice de dokmeye karar vermis belli ki cunku kitap boyunca o kadar cok kez farkli yonlere saptirmaya calisiyor ki sizi yazar bir yerden sonra bitecekse bitsin bu iskence kadasiyla okumaya basliyorsunuz
tema ve diyaloglar cok kliseydi ama acikcasi 3 gunde okuttu kitap bana kendini ve olay akisi cok icine cekti beni. sahsen guzel bir kitap ama oyle adam ne polisiye yazmis haci diyecegim kitaplardan degil. ve su ana kadar iki uzun soluklu ahmet umut romani okudum ve ikisinde de katillerin plot twistleri neredeyse ayni sekildeydi. biraz rastgele katiller olmasini temenni ederdim
ne kadar agatha christie hayrani olsam da basarisiz bir eser. evet adi ustunde kisa hikaye ama ya ben hikaye tuketicisi olmadigimdan ya da yazar cidden bu kitapta bocaladigindan anlatimlar cok kisa kesilmis ve sonuclara cok hizli ulasiliyor. poironun ilk davalari da kisa hikayelerle doluydu ama ondan cok zevk almistim mesela. garip bir eser sirf yazara saygımdan okuyayım