John Verdon okumayi özleyenler burda mı?:)
Son kitabından beri 2 yıla yakın zamandir çıkmış mı diye ara ara kontrol ettiğim kitabı hic beklemediğim bir anda buluverdim. Eski ve çok sevdiğim bi tanıdıkla karşılaşma gibi çokça neşeyle başladım ve kalp çarpıntılarıyla bitirdim.
Dave Gurney artık tanıdığımı hissettiğim ve vakit geçirmeyi özlediğim bir karakter. Olay örgüsünün dışında Gurney'lerin bahçesi, rüzgarda hışırdayan çiçek tarhındaki kuşkonmazlar, tavuk kümesi, Walnut Crossing sanki daha önce yaşamışım da tekrar geri dönmüşüm gibi bir tanıdık keyif verdi bana. O bahçede gezinmeyi, kuşkonmazları eğip büken ruzgarı hisseymedi, Hardwick'in kaba ama içten konuşmalarını, Madeleine'in triplerini gerçekten özlemişim.
Peki sadece bir alıskanlık olarak mi okunmalı? Yoo:)
Her zamanki gibi zekice işlenmiş, hızlıca okuyup heyecanla sayfa cevirme isteği uyandıran şahane bir kitap olmuş. Elinizden bırakmak istemeyeceğiniz, günlük işlerinizi erteletecek türden bir sürükleyiciliği var dolayısıyla daha sakin bir zamanda okumanız makul olabilir.
Her zamanki gibi öneriyor, bir sonraki kitap için beklemeye başlıyorum.
İyi okumalar:)